dawno nie miałą tak fatalnego dnia...

Dzisiaj byl pogrzeb babci... Rzadko jezdzilismy do babci, przez 15 lat mogłabym to zliczyc na palcach. Poznej była stypa wiadomo. Pojechałam tam i było w domu mnostwo ciotek ktorych ja oczywiscie w zyyciu nie widziałam. Nie utrzymujemy bliskich kontarkow z ta rodzina, bo tata umarł kiedy miała 6 lat. A te jebane "ciotki" zaczeły mówic jaka jestem podobna, czy go pamietam, jaki byl dobry, kochany pracowity, jak nas kochał i swiata poza nami nie widzial. BOŻE!!! Nienawidze takich tekstow! Nie pamietam go, i co noc mysle, jakby to było gdyby zyl! A one musza mnie jeszcze dołowac. I dalej wypytuja czy lubie nowego męża mamy, czy juz akceptuje jej zwaizek, a ja go nie trawie i nie moge patrzec na jego wiesniacką morde! Dawno nie mialam takiego fatalnego dnia... :(

:(

I jeszcze tekst ktory słysze co jakis czas od wszytskich - "jak on by sie cieszył jak by zyl" a babcia? no cóz była babcia, ale jedyne łzy które mi popłyneły na pogrzebie były wywołane tym ze pomyslalam sobie z zazdroscia ze sa juz z tatą razem...

gadaniem głupich ciotek?

jest mi poprostu przykro....