muszę się wygadac, przepraszam

muszę się wam tutaj wygadac, bo nie wytrzymam zaraz. czuję się beznadziejnie, cały czas awantury w domu, rodzice pokłóceni, nie gadają ze sobą chyba już z miesiąc. dzisiaj tata pokłócił się z moją siostrą i zrobiła się tragiczna atmosfera. ja siedzę przed kompem i ryczę, bo nie radzę sobie już z tym wszystkim... proszę, niech ktoś z was powie mi, że wszystko będzie dobrze, bo zaraz chyba nie wytrzymam :(

??/ Będzie dobrze ;) Nie becz, są gorsze problemy......naprawdę

wszystko bedzie dobrze... głowa do góry... wyjdz na spacer czy cos...

wrzystko bedzie ok posluchaj muzyki wykap se herbatke zrob zrelaksuj sie wrzystko bedzie ok

o alebo spacer w chlodny wieczor na swieze powietrze

ojejk

wiem, że 'będzie dobrze' to tylko głupi frazes, ale jakoś mi lepiej, gdy ktoś tak bezinteresownie mówi mi coś takiego, dzięki :) boli mnie to, bo jakby nie patrzec to to jest moja nablizsza rodzina, a te wszystkie wojny między nimi nie idą nam na dobre... najgorsze est to, że ja w żaden sposób nie umiem im pomóc - nawet nie wiem, po czyjej stronie mam stawac, gdy sie klócą... kocham ich wszystkich tak samo i jest mi przykro, że nie potrafią isc na kompromis...

a spacer raczej odpada, bo zaraz na pewno ktoś z domowników by chciał iśc ze mną i znowu zacząłby nadawac na inncyh czlonków rodziny :(

Ja też tak bardzo przezywam kłótnie starszych etc. czasem nie idzie już serio wytrzymać...każdy ma swoje granice;/ zaparz sobie coś na uspokojenie, posłuchaj swojej ulubionej muzyki albo wynieść się z domu na wieczór. A potem napisz czy pomogło- jeśli tak, to sama coś spróbuje!

zajmij sie swoim zyciem ;-)

takie metody na uspokojenie pomagały mi na samym początku, teraz to już raczej się nie sprawdza... znowu się pewnie skończy na tym, że będę płakać pół nocy :( z domu bym wolała nie wychodzić teraz, muszę ich pilnować, żey się wzajemnie nie zazgryźli :( to straszne, że tak bliscy sobie ludzie są wobec siebie tak okrutni :(

moja rodzina to tak jakby jest moje życie...

jeszcze w dodatku słyszę, że moja siostra w pokoju obok siedzi i ryczy, nie wiem nawet czy powinnam do niej iść...

wiem doskonale o czym mówisz. żyję też z "czymś takim" w jednym domu. Od dziecka płakałam i płaczę dalej. więc może jest wyjście żeby ich jakoś pogodzić przez rozmowę...?powiedziałabym nie przejmuj się, ale jak ludzie mi to mowili to uwazalam to za głupie haslo.

teraz jest chyba za wcześnie na rozmowę - chyba najpierw powinny opaść emocje po kłotni... zresztą to i tak na nic, bo każde z nich jest uparte i nie zamierza wyciągać do nikogo ręki na zgodę...

to nie rycz:) i idż do siostry! :)

a jak znam podejście mojej rodziny do tego wszystkiego, to pewnie skończy się to tak, że zaczną na mnie krzyczeć, że niepotrzebnie mieszam się w nie swoje sprawy :(

eh;/ a ile masz lat?

łatwo powiedzieć ;) zaraz pójdę, tylko muszę się uspokoić, bo jak ona mnie zobaczy w takim stanie, to jeszzce gorzej zacznie płakać...

20 :/ a ty?

wiem, że łatwo powiedzieć, ale da sie zrobić. sama próbowałam i sie udawało!:)

wiem, czas wziąć się w garść, bo przecież ja jej chcę teraz pomóc, a nie jeszcze bardziej pogrążyć...

jeszcze(gdzie jestes nadziejo??) 21...stary pryk...nie ma co:) no, przypuszczam że jest nieciekawie...ale co tu poradzić...rodzinki sie nie wybiera...;/

no niestety nie wybiera się :/ dzięki ci wielkie za rozmowę, dzięki tobie przynejmniej się trochę ogarnęłam :) lecę do siostry, bo aż mi się słabo robi od tego jej płaczu :(

spoko, pozdrawiam! ps. uczmy się na błędach rodzicow by kiedys ułatwić życie naszym dzieciakom!:)