gdy wracam do polski po pobycie zagranicznym wszystko jest mi tu obce,

znajomi, ktorzy kiedys byli najlepsimi przyjaciolmi teraz kontakt minimalny, ciezko mi sie tu odnalezc. Kiedys o tym slyszalam, nie jestem pewna czy to sie nazywa syndrom marynarza. Ludzie zyja za granica, ukladaja tam sobie zycie, poznaja nowych ludzi, gdy wracaja do pl wszystko staje sie obce, znajomi nie ci sami, problem z dostosowaniem sie, dlatego przez to znow wracaja za granica... bo tu dla nich juz nie ma miejsca. Co o tym sadzicie?

jest coś w tym, znajomi wrócili ze stanów po 3 latach i załapali doła, powrót do szarej Polski, wiem, że było im cieżko i przez 6 miesiecy mieli pod gorke ale teraz jest dobrze, jakos sie odnależli, mysle ze ludzim sparowanym jest łatwiej i wyjezdzać i wracać bo sie nawzajem wspierają mam znajomego singla, ktory mieszka w Londynie i jak przyjezdza na swieta do Polski to jest bardzo krotko bo nudzi mu sie i chce wracac do swojego swiata, przyjaciół, nawet kilka dni pobytu to dla niego długo, wiec cos w tym jest...

A ja kocham swoje miasto w Polsce,zawsze jak przylatuje to odkrywam swoje miasto na nowo.A UK nie lubie,jestem ze wzg.na kasę ale wracam za rok.