czy któras z was w wieku 18 lat urodziła dziecko?

prosze o wypowiedzi

3/4 tego uzytkowniczek tego forum urodzilo dziecko w tym wieku wiec sie na pewno odezwa.:P

Ja miałam prawie 19 lat jak urodziłam

i jak to było? ja jestem w 3 tyg mysle o usunieciu

nie mysl o usunieciu -ja

dziecko zmarnuje mi zycie

owszem, jezeli je usuniesz. Bedziesz miala wyrzuty do konca zycia

nie usówaj zobaczysz wszystko się ułozy . zapewne nie jestes mężatką . wszystko mozna pogodzić dziecki i szkołę

dlaczego sie nie zabezpieczlas

i ja tez,syn jest wyzszy niz ja,wszyscy mysla ,ze to moj braciszek,teraz to on robi mi kawe z rana i zmienia zarowki w aucie:)ale latwo nie bylo w wieku 18 lat,szkola ,dziecko ,brak znajomy-pozostali tylko Ci wierni ,szczerzy -garstka:)mam super kontakt z synem ,mala roznica wieku to tez plusy,teraz wiekszasc znajomych maja male szkraby,a ja jade na urlop z synem:)

rodzice mnie zabija a najgorsze jest to ze to nie byla wpadka z chlopakiem nas ponioslo znalismy sie wtedy az 4 dni:( zrobilismy t bez gumki i on skonczyl we mnie wiem ze to bylo nieodpowiedzialne on mi powiedzial ze jak usune to mnie zabije

dzieci sa super

wiem ze sa super ale ja chyba nie dam rady go wychowac

jak jestes optymistka i silna psychicznie kobieta,to dasz rade z dzieckiem,ze szkola i bez faceta-jesli jest ktos ,kto Ci pomoze,np.rodzice lub rodzenstwo:)ja w wieku 23 zylam juz w separacji w 25 urodziny dostalam rozwod

ale mnie chlopak nie zostawi

mnie najbardziej martwi reakcja rodzicow

rodzice napewno na poczetku pogadaja ale potem bedą się cieszyć a jak juz się dzidzia urodzi zobaczysz ze oszaleja na punkcie maleństwa

Iskierka ma racje:)moj tata oszalal i szaleje dalej,zawsze zabieral wnuczka ,pomagal mi,a teraz razem na wycieczki rowerowe ,na spacery

niestety raczej sie nie uciesza

plakac mi sie tylko chce...

?

znajomość 4 dniowa i ciąża, ale się pieprzą gówniarze na potęgę. To, że te młode matki mają życie zmarnowane to i dobrze im, jeszcze powinny bardziej odcierpieć za zmarnowane życie swoich dzieci, no bo zazwyczaj dzieci chcą być wychowywane w pełnej rodzinie, a zazwyczaj chłopcy zawsze tęsknią za ojcem. Tylko mi proszę nie mówić, że np. mój syn nie. On może tego nie pokazywać na zewnątrz ale w duchu na pewno cierpi. Także takich matek mi nie szkoda, szkoda tylko dzieci, bo marnujecie czyjeś.... czyjeś.... czyjeś... życie. Tutaj opowiadacie, ze jeżeli aborcja to nie odżałuje do końca życia, a co jak zmarnowane życie dziecka to już fajnie. Myślicie tylko o sobie, egoistki.

sie na prowokacje nabieracie , chodzi o to zeby wywloac nastepną dyskusje obronczyn zycia poczetego BZDURY JA PIERDYLE

nuniaaa przestan pisac takie brednie,myslisz,ze dzieci to takie slepe i wszystko im jedno ,najwazniejsze "pelna"rodzina?!syn zawsze czekal przy oknie w dniu wyznaczonego spotkania z pseudo tatusiem,bardzo czesto nie doczekal sie,plakal,cierpial to ja Go pocieszalam,teraz nie czeka ,nie pyta ,nie interesuje go biologiczny tatus,nie byl nastawiany przeciwko ojcu,sam to zauwazyl,jest bardzo dojrzaly emocjonalnie,ojciec nigdy nie dzwonil w Jego urodziny nie wspomne o skromnym prezencie,bo alimentow nigdy nie placil,to byl moj pierwszy facet ,z ktorym bylam 3 lata zanim zaszlam w ciaze

urodzialm syna a za 2 tyg obchodzilam 18 stke po roku wzielam slub a po 2 latach rozwod ale to ze urodzilam syna nigdy nie zalowalam ...rodzice mi nie pomagali bo chcialam nauczyc sie wszystkiego sama

no to się nie robi dziecka z nieodpowiedzialnym facetem, dla mnie decyzja posiadania dziecka to tak samo jak np. wygrana w totolotka, podejrzewam, że nie wygram przez całe życie i nie wiem czy też przez życie znajdę odpowiedniego faceta z którym będę mogła mieć dziecka. Gdzie jest napisane, że należy mieć dziecko z byle kim. A, że ty byłaś z nim 3 lata, nieszkodni, niektóre kobietą są tak porąbane, że im nie przeszkadza, ze facet jest taki jaki jest, dopiero jak jest dziecko to wtedy one biedne mamuśki, no bo facet nieodpowiedzialny.

Ktos kiedys powiedzial ze z ch..m nie ma żartów,

http://change.menelgame.pl/change_please/9788003/

Ty rozumku nie masz na pewno,a z Twoim pesymistycznym podejsciem do zycia, nie wygrasz w totka,ale bedziesz zawsze przegrana:)3 lata to sporo czasu ,ale pewnym nigdy nie mozna byc jak ,ktos zachowa sie w nowej sytuacji -w tym wypadku bycia tata i gwarancji nikt Ci nie da.To byl facet starszy 7 lat, dojrzaly,odpowiedzialny,opiekunczy,czuly-ale nie dla dziecka.Zle ocenilam goscia?Wydawal sie idealnym kandydatem na meza i ojca.powodzenia w mysleniu z uzyciem rozumu:P

Słuchaj, wiele par choćby chciało niestety z powodu bezpłodności lub innych przyczyn nie może mieć dziecka. Kobiety sa załamane, czesto nawet są w depresji... Ty masz to szczęscie ze zaszłaś w ciąże. W przypadku aborcji zazwyczaj los odegra Ci się i bedziesz miala w przyszlości problemy aby mieć bobasa. lub twoj partner. Dziecko jest wielkim szczęsciem. Nawet jeżeli twoj partner nie okaże sie tym ktorego byś chciała staraj się! Rob to dla swojego dziecka i nie popełnij tego wielkiego bledu-nie usuwaj dziecka. Wielkie wyrzuty sumienia, strach, obawy-tak potem wyglada zycie. Urodź dzidziusia i ciesz sie zyciem jak tylko mozesz;)Gdy bedziesz rozmawiala z rodzicami na początku podkresl że rozumiesz swoj blad i wiesz ze źle zrobilas, ale jestes pewna ze Ciebie zrozumieją... I przedstaw im sytuacje, najlepiej z ojcem dziecka... Powiedzcie im o wspolnych planach, o tym jak to wszystko bedzie wygladac....:) powodzenia;)