i wszystko się kończy po 2 miesiacach

Witam, mam poważny problem. Chodzi o to ze nie potrafię być z kimś dłużej niz 2 miesiace. Zaczynajac od poczatku, z moja pierwsza miłoscia byłam 1,5 roku, pozniej byłam z facetem 3lata-ale okazał sie ze jest niezrównowazony emocjonalnie, potrafił manipulowa ludzmi i bardzo wpływac na ich opinię. Zdradzał mnie, oszukiwał, gdy chciałam odejsc to szantazował, ale jednak w koncu odeszłam. Jezdził za mna prawie 2 lata, nie dawał mi spokoju, nagabywał mnie, moja rodzine, znajomych i sasiadów. ALe próbowałam ułozyc sobie zycie z kims innym, poznałam Mateusza-fajny chłopak, ale nagle Kamil(ten nienormaly) zaczał sie wtracac w ten zwiazek, mimo tego ze nie znał Mateusza jedził do niego i mówił na mój temat niestworzone rzeczy. On w to oczywiscie nie wierzył. Bylismy dalej ze soba, ale ie mogłam zniesc tego ze Kamil dalje sie we wrzystko wtraca. Wiec rozstałam sie Mateuszem. Pożniej byłam z Marcinem, który był w stanie zrobic dla mnie wszystko, byłam zauroczona o mało nie nazwałam tego "uczucia" miłoscia-ale po około 2 miesiecy czar prysł. Zaczeło mnie wszytsko w nim denerwowac, on starał sie utrzymac zwiazek, robił wszystko. A mnie z czasem zaczeło wkurzac to ze jest taki dobry dla mnie, ze sie nie kłóci ( z Kamilem sie kłóciłam kilka razy dziennie, najczesciej o inne dziewczyny i chyba przyzwyczaił mnie do takich chorych relacji w zwiazku ). Rozstałam sie i z Marcinem. Po nim było jeszcze 4 innych facetów. Z którymi na poczatku było cudownie az do momentu kiedy mineły 2 miesiace. Po prostu nie mogłam z nimi wytrzymac. Wkurzało mnie wszytsko, to w jaki sposób sie usmiechaja, ze sa strasznie dziecinni itp. Teeraz jestem z Przemkiem, chłopakiem za którym wygladałam 6 miesiecy (on za mna tez), jakims sukcesem jest to ze jestem z nim juz ponad 3 miesiace (choc pewnie dla nie których z Was to smieszny okres) było cudownie, jego rodzina mnie uwielbia, on jest pierwszym chłopakiem który podoba sie moijej mamie,ale... tez mnie denerwuja jego nie które zachowania. Chce z nim byc, on kocha mnie tak jak nikt innny, wiem ze czeka mnie z nim wspaniałe zycie, ja tez go kocham bo w odróznieniu od tamtych facetów nie chce go zostawic. I teraz nie wiem czy mam czekac az te "zachowania" przestana mi przeszkadzac, czy co mam robic. Potrzebuje chyba jakiejs porady psychologicznej bo to co sie dzieje z moimi zwiazkami nie jest normalne, ale na poczatek pytam Was, co Wy o tym sądzicie?

jestem tylko ja przestań tracić życie na facetów,zajmij sie w koncu soba a miłośc przyjdzie z czasem bo chyba tylko żyjesz facetami nic innego sie nie liczy,na nich świat sie nie konczy, jak poznasz kogoś normalnego i jak dorosniesz to bedziesz potarfiła sie z kims związac na zawsze

To nie tak, moje zycie nie wyglada tak, że z jednego zwiazku wchodze w drugi, wybawiłam sie, mam mnóstwo znajomych w tym wielu facetów. Ja chce byc z Przemkiem, kocham go i wiem ze bede szczesliwa. Chce Was zapytac czy to normalne ze tak szybko spadaja rózowe okulary, ze tak szybko zauwazamy wady. W jego przypadku nie sa takie ze nie moge ich zniesc. Irytują mnie momentami ale jakos je akceptuje, na tym chyba polega prawdziwy zwiazek-akceptujeasz kogos z jego zaletami i wadami...

zaburzenia osobowosci maja podobny objaw, z tym ze: na poczatku idealizuje sie swojego partnera, nie widzi sie w nim niedoskonalosci, dopoki jest niedostepny, ale kiedy jest sie z tym kims i chce sie miec w tej osobie partnera to zaczyna sie dostrzegac w nim mnostwo wad np. zbyt niesmialy/rozrywkowy, towarzyski/nietowarzyski, przemadrzaly, zarozumialy, glupi, tepy itd. rada jest taka: traktowac i uwazac tego kogos jak najlepszego przyjaciela, ale tylko przyjaciela i kochanka. - wtedy nawet jesli bedziesz widziec w nim wady, nie powinny Cie tak draznic. ;)

Dziękuję, postaram się zastosować... Ale jak mozecie to piszcie dalej co o tym sadzicie :)

czekaj, co ma byc to bedzie, nie rezygnuj z niego za szybko skoro mówisz ze to ten jedyny :)

" justyynnaa Widze ze tylko ja zdazyłam przeczytac Twojego posta i tylko ja wiem jak się sprawy mają.... posłuchaj mojej rady... rzadko sie mylę... i dlatego wielu znajomych przychodzi do mnie ze swoimi problemami.... zaufaj mi, jezeli to coś prawdziwego to czekaj i nie ryzykuj!" skoro rzadko się mylisz to sama odpowiedz sobie na to pytanie...

Jak zdążyłeś/aś przeczytać, dobrze radze znajomych. Wstosunku do siebie nie jestem obiektywna... Dlatego chce znac opinie kogoś nie zaangazowanego w moje zycie... spojrzenie chłodnym okiem... Więc jeżeli zamierzałeś/aś być zabawny/a to Ci nie wyszło...

to teraz zapytaj swoich znajomych? możne teraz oni Ci pomogą...

Czytanie ze zrozumieniem.... ;/ Nie chce opinii kogoś kto jest zaangażowany w moje życie!!! A kafeteria jet miejscem gdzie moge prosić o rady "obcych" a nie znajomych... wiec dzieki za takie rady, lepiej w ogóle nie pisz skoro nie masz do powiedzenia nic konstruktywnego!

olewaja po 2 spotkaniach :P

śmieszna jesteś i tyle :P

przerzuć się na dziewczyny:P:P:P