Dylemt...

muszę i tak podjąć sama ale chciałabym znać wasze zdanie na ten temat... Otóż jestem bardzo związana z moja rodzina- tatą (mama nie żyje) i rodzeństwem.Studiowałam daleko od domu, ale teraz wróciłam już i szukam pracy po studiach. Pochodzę z malej miejscowości i tu na znalezienie pracy nie mam szans:( Moja przyjaciółka pragnie mnie ściągnąć do siebie i obiecała pomoc w znalezieniu pracy i mieszkania. Problem tkwi w tym, ze to jest 450km od domu i moja rodzina jest załamana. Nie chcą bym jechała i mieszkała tak daleko od nich. Z jednej strony tez nie chce ich opuszczać ale z drugiej to moje życie i jeśli mam szanse na znalezienie dobrej pracy to czemu mam nie skorzystać? Do tego rozstałam się z facetem i chyba zmiana środowiska bardzo dobrze by mi zrobiła, tylko jak widzę jak przykro moim bliskim to mam wątpliwości:(

Rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa... Pogadaj z nimi szczerze, obiecaj im,że będziesz często dzwoniła, przyjeżdzałaa itd. Pamiętaj- to Twoje życie, jak sobie pościelisz tak się wyśpisz. Trzymaj sie. Powodzenia.

a 450 to nie ma różnicy

calkowicie zgadzam sie z przedmowca i pamietaj to twoje zycie, Ty bedziesz nim zyla, nikt inny.

wiele dalej, ja ją rozumiem, dla kazdej matki wazne jest szczescie dziecka. W dobie internetu nie ma problemu, zebyscie codzien byly w kontakcie, w dodtku jak zainstalujecie sobie kamerki.

wiem właśnie... Tu pracy nie mogę znaleźć...a tam mam szanse.. Ja takze kocham moich bliskich i chciałabym im pomoc troszkę ale nie chce być dla nich ciężarem siedząc na bezrobociu. Moj tato oczywiście nie widzi w tym problemu...eh.. Każdy powiedział, ze będą mieli zal bo znów uciekam z domu..i ze mam szukać gdzieś bliżej a nie 400km od domu:( Nie pozbierałam się jeszcze po rozstaniu i liczę szczerze na to, ze ten wyjazd pomógł by mi w tym i mogłabym zacząć wszystko od nowa..

No właśnie, wiesz rodzina rodziną, ale Ty już jesteś w takim wieku, że powinnaś zacząć życie na własny rachunek po swojemu, a nie oglądać się a rodzinę, co oni mówią...Twoje rodzeństwo jeśli już nie założyło rodzin, to kiedyś je założy i zostaniesz sama, taka jest kolej rzeczy...

Co to znaczy, "że masz szukać", tak Ci mówią, to znaczy że traktują Cię jak dziecko za które trzeba myśleć i podejmować decyzję, wcale mi to na takie super relacje nie wygląda...

Moja rodzina swojego czasu duzo przeszla...i trzymalismy sie razem. Wiem, ze bardzo tesknia za mna jak mnie nie ma. Ale mi tez przykro, ze tak reaguja i wlasciwie stosuja swojego rodzaju szantaz emocjonalny.Bo wiedza jak bardzo zalezy mi na ich szczesciu i jak bardzo ich kocham, a nie pozwlaja mi na swoje wlasne zycie. Ja bardzo przezylam swoje rozstanie z narzeczonym. Oni nawet tego nie wiedza, bo staram sie nie okazywac, ale wiem ze ten wyjazd by sprawil ze ja bym odzyla...eh..trudne to wszystko.Przez 5 lat bylam samodzielna i niezalezna i teraz ciezko mi tak byc na ich utrzymaniu...Wiem ze im to nie przeszkadza, ale mi przeszkadza:(

trochę toksyczne te wasze relacje, skoro ojciec chce zawłaszczyć twoje życie. Oczekiwanie, że dziecko będzie pod ręką kosztem szans na normalne życie jest po prostu zwykłym egoizmem. Do tego rodzinka stosuje perfidny szantaż moralny, co to znaczy, że będą mieli żal? o co do cholery? że chcesz robić to, co jest dobre DLA CIEBIE? że nie będziesz tańczyć jak ci zagrają? ty jesteś związana z rodziną, ale czy oni nie mają tendencji do kontrolowania twojego życia?

tez mi sie tak zdaje... Eh nie wiem co zrobic...wiem, ze chce jechac ale nie wiem jak im to powiem:(