Marzę o kromce chleba

Nie pamietam juz kiedy jadłam pieczywo,nie wspominajac juz o obiadach.Marzę o dniu w ktorym jem chociaz jeden normalny posiłek bez myślenia "nie wolno ci".Jestem tym już bardzo zmęczona trwa to latami,nie leczę sie bo...boje sie ze jak poczuje sie pewniej zaczne tyc.Nie potrafie juz zyc inaczej czy ktos tez tak czuje?

ja nie jem chleba od lat! bo nie lubie..tzn.lubilam kiedys ale raz zrobilam diete gdzie nie bylo wolno jesc chleba i do tej pory nie jem. zdarza sie na griilach ze zjem 1 kromke bo samej kielbasy za nic w swiecie nie zjem.

Gratuluje zrozumienia tematu :D Więc wyrażę sie jaśniej:chcialabym jakos wyjsc z tego bagna w ktorym zyje juz od lat i nie wiem co mam zrobic.Czy udało sie komuś samodzielnie wyjść z anoreksji chociaż na tyle żeby nie myśleć codziennie o swojej wadze i nie głodzić się?