Zostawil mnie w ciąży

Witajcie Mąż porzucil mnie w 8 miesiacu ciąży dla kochanki jak si epozniej okazało. Teraz synek ma 5 miesiecy a ja nie potrafie poradzic sobie z tymi złymi uczuciami. Ninawiscia, brakiem przebaczenia. Jestem zła ze tylko ja ponosze konsekwencje jego zcynow. Alimenty placi jak chce, twierdzi ze mu zalegaja w pracy. Pewnie klamie. Becikowe tez oddaj eod 3 miesiecy. Glupia bylam ze porosiłam go o pomoc w tej sprawie bo zajmowalam sie dzieckiem i nie chcialam latac po urzedach. Poradzcie cos. Jak mam przestac myslec o jego szczesciu a swoim nieszczesciu

i znajdź prawnika, załóż mu sprawę o alimenty.

Lenna, spokojnie, powoli. Ile masz lat i jakie wykształcenie? i czy mieszkasz w wiekszym mieście gdzie łatwiej p race?

Spraw o alimenty zakładam i sprawe o rozwód. mieszkam we Wrocławiu. Ogolnie jest dobrze tylko psychicznie nie daje rady, zwlaszczaz nienawiscia. Nie moge przebaczyc..

Mam 29 lat, srednie wykształcenie

ktos powie, ze nienawiśc nie odbija sie na nas samych.:D

nawet narazie nie wskazane, skup sie na małym, i naucz z tym życ. z czasem ci to samo, ta nienawiść minie, zobojętnieje

Współczuję Ci. Nie walcz z uczuciem nienawiści, bo i tak nie dasz rady pozbyć się go na żądanie. To samo przejdzie, z czasem. Uwierz mi, każda kobieta po czymś takim znienawidziłaby swojego faceta. Może powinnaś udać się do psychologa, pomógłby Ci się szybciej uporać z obecną sytuacją. Z czego się utrzymujesz i gdzie mieszkasz?

Chodzilam do psychologa ale jakos niespecjalnie pomogl nawet mialam wrazenie ze tlumaczy jego postepowanie. Skonczył mi sie macierzynski i jestem jeszce na urlopie i bede teraz miala zasiłek wychowawczy. Nie wiem jak sobie dalej radzic psychicznie. Dlaczego tak jest ze on szczesliwy a ja ponosze konsekwencje?? Nie ma sprawiedliwosci i tyle!!!! Chyba nie zrobilam aby zrobil mi cos takiego kiedy bardzo go potrzebowałam Juz pomijam ze urodzialm wczesniej z nerwow

Mówiąc o konsekwencjach masz na myśli dziecko?

absolutnie. Konsekwencje dla mnie. Czyli np sprawy finansowe. Jest tego wiele. On sie swietnie bawi a ja staram sie wychowac nasze dziecko. jest mi ciezko samej ale chyba najbardziej psychicznie. On uzywa życia niczym sie nie martwiąc.

A co rodzice na to? I byli tesciowie?