CZY TO DZIWNE...? MAM 20 lat i...

jestem dziewica, ale nie o tym mowa, bo dalej uwazam ze chce czekac na milosc i zrobic to z milosci, ale nigdy z moimi owczesnymi chlopakami, z ktorymi sie spotykalam nie posunelam sie do tego, zeby np, wlozyl mi reke w majtki, zrobil palcowke, nie robilam nigdy loda, nie 'zwalilam' nigdy... chyba nie czulam sie gotowa, mialabym wyrzuty sumienia, bo to byly krotkie zwiazki, ale boje sie ze nastepni beda mieli mne mieli za ufoluda bez doswiadczenia i ze nie bede wiedziala co i jak..:/

to cie nauczą, ne ma się czym przejmować

podnoszę, bo chce wiedziec co sadzicie o tym...

ale czy to nie dziwne ze dalej mam opory :(? boje sie, ze zrobie cos glupiego przy tym, bo nie bede wiedziala jak:/

kant dupy, zapewne masz racje, ale te okreslenia przy pisaniu posta chyba sa wynikiem nadmiaru czytania kafeterii... a wracajac do tematu co o tym wszystkim sadzisz?

Wiesz, to chyba akurat wynioslam z domu... tzn. moi rodzice, chcac chronic mnie od 'wszystkiego zlego' traktowali temat seksu jak tabu, wszystkich ew. chlopakow, nazywalam kolegami, teraz z nimi nie mieszkam, ale nawet jak przyjezdzam do domu i wychodze gdzies z 'osobnikiem plci meskiej' mowie ze to kolega, bo zaraz by mowila, ze mam uwazac i niczego glupiego nie robic.. moze pomyslisz, ze to glupie zwalanie winy na kogos, ale zakodowano mi w domu takie anty na chlopakow, trudno to przelamac;/

moze stad to stwierdzenie, ze seks to wg. mnie cos brudnego, bo mi sie kojarzy wiecznie z tym, jak rodzice gdy wychodzilam z kolega (nawet na wesele czy impreze jakas) 'tylko zadnych glupot!' sic! w sumie sama dopiero teraz sobie to uswiadomilam;/

Tylko to chyba nie takie proste tj mowisz, mam 20 lat i moi rodzice nawet nie wiedza, ze mialam chlopaka, bo sobie nie wyobrazam sytuacji, ze mialabym im to powiedziec.. jestem najmlodszym dzieckiem i takim 'oczkiem w glowie', wg nich chyba powinnam zostac dziewica do konca swoich dni, powinnam sie bawic lalkami, a za kazdym razem jak zostaje dluzej w miescie w ktorym studiuje niz 2 tyg juz dzwonia i mowia zebym wrocila na weekend, w ogole stwierdzili, ze NAJFAJNIEJ byloby gdybym nie studiowala i mieszkala caly czas z nimi, co najsmieszniejsze kiedys uwazalam ich za ideal rodzicow, teraz widze dopiero braki, mam duze ale do nich, ale chyba po prostu zmienily mi sie oczekiwania wobec nich, a oni dalej swoje i mysla ze jestem malym dzieckiem...

Masz racje, wlasnie to odcinanie pepowiny to bylo moje postanowienie od kiedy sobie zdalam sprawe co jest grane.. zwariuje, po prostu jak mam faceta=mam poczucie winy;/ to juz nie jest normalne.. ale mimo wszystko dziekuje za wymiane paru postow, a ja za chwile ide spac wiec zycze dobrej nocy :)

Mój kuzyn a zarazem najlepszy przyjaciel 25 lat poznał dziewczynę 24 lata. Ona w podobnej sytuacji do ciebie- studiuje w naszym mieście. Wszystko było pięknie on szanował ja za to że jest dziewica i nie nalegał. Któregoś dnia rzuciła go, tak poprostu bo bała się przyznać przed rodzina że ma chłopaka. :(

to chore...

ktos jeszcze tak ma??

to skończysz jako samotna 40 latka której mamusia i tatuś będą mówili co ma robić :( Albo będziesz miała męża i 80% kłótni miedzy wami będzie wynikać z faktu że Twoi rodzice wtrącają się do waszego małżeństwa i mówią co macie robić.