CZY TO NERWICA??? KTO POMOŻE???

Jestem mężatką, 26 lat, pracuje, moje życie z zewnątrz przypomina zwyczajne,lecz nikt nie wie, co kryje się w moim umyśle. Mozna powiedziec,że jestem jego więźniem. Przy kimś obcym jestem ciągle spięta, nie potrafie sie cieszyć z tego, co mam z męża, z domu, ogrodu, słońca, zdrowia. Nie potrafie swobonie rozmawiac z obcymi. W wiekszej (tj, 2 osoby w góre) grupie ludzi nie odzywam się wcalem, czasem siedze w pracy wypowiadając tylko 2 zdania przez całe 8h dziennie.Mam wrazenie,że nikt mnie nie słucha,a kieyd ktos cos powie rozmyslam nad tym caly dzien, czy moze w jakis sposób nie chciał mnie urazic itp. Nie moge już wytrzymać. Chcialabym byc jak inne kobiety: kontaktowa, wesołą, przyjemna, tak bardzo chcę, a nie potrafie