Tak się zastanawiam, czy ktoś z Was jest DDA????

??

mo....ale leczysz się???

i ja....

ale chyba powinnam

ale myślisz o terapi grupowej czy indywidualnej?

aha :O przeczytałam dziś pewien artykuł na ten temat ...i stwierdziłam, że mam takie objawy :O

bardzo dużo moich znajomych jest DDA :(

najpierw trzeba sie tak naprawede przed samym sobą przyznać, że jestem DDA..bez tego terapia nie ma najmniejszego sensu...tylko tak naprawdę...trzeba zrozumieć....ja chyba cały czas próbuje...tłumaczyc, że przecież...on nie pije znowu tak często...i chyba nie mogło mnie to spotkać?????

i cały czas myślę, żeby ze sobą skończyć. Nienawidzę swojego życia.

ja też jestem :(

najpierw musisz sobie to uświadomić potem - przebaczyć tym co ci spaprali najlepsze lata życia które dla ciebie we wspomnieniach są koszmarem, których lat wstydzisz się tych wszystkich upokorzeń możesz im to w twarz wykrzyczeć - a włściwie - powinnaś i wtedy możesz znaleźć spokój. ale to i tak wlecze się za człowiekiem. Choćby - agresja.......

najpierw musisz sobie to uświadomić potem - przebaczyć tym co ci spaprali najlepsze lata życia które dla ciebie we wspomnieniach są koszmarem, których lat wstydzisz się tych wszystkich upokorzeń możesz im to w twarz wykrzyczeć - a włściwie - powinnaś i wtedy możesz znaleźć spokój. ale to i tak wlecze się za człowiekiem. Choćby - agresja.......

i ja=(

i czasem juz nie wyrabiam ze sobą... zeby nie bylo,ze nic nie robie aby sie zmienic...otoz robie...chodze na terapie od prawie 2 lat,przeszlam juz grupową...niby jakies zmiany widze,niby wiem z czym mam problem,ale ciezko ruszyc z miejsca i zaczac sie zmieniac...po czesci czasem lubie zachowywac sie ciągle jak ofiara i małe skrzywdzone dziecko...Swietnie "opiekuje "sie cała rodzinką (choc juz w mniejszyms topniu0,ale za swoje zycie nie umiem wziac odpowiedzialnosci. Ponad 20 lat na karku,wiecznie samotna,boje sie wejsc w jakikolwiek zwiazek,samotnik i odmieniec-takie mam poczucie...:(

ja jestem :(