schiza. ??

od razu przejde do sedna . mam 15 lat i poprostu sie boje . sama nie wiem czego ale sie boje . najlepiej czuje sie w soim pokoju, sama, zauważyłam że zrażam do siebie ludzi . często odpływam na długo i zdaje sobie z tego sprawy dopero po "przebudzeniu" niewiele mówie mam napady płaczu i śmiechu jednocześnie i boje sie ze coś ze mną nie tak 2-3 razy wstrzyknęłam sobie morfine ale to już ponad 1.5 roku temu i nie jestem uzależniona . wiem że większość z was pewnie mnie zjedzie więc prosze te osoby aby sie powstrzymały przed wyrażeniem swojej opinii .

Hmm.. A mogłabyś bardziej sprecyzować swój problem :P

sprecyzować? to jest coś jakby Ciebie rozerwali na 3 części - jedna chce płakać z żalu druga jest wściekła a trzecia chce sie śmiać i bawić i to wszystko w jednym momencie . Bardziej sprecyzować sie nie da

Cóż... Też tak mam czasem, że w jednej chwili mam dobry nastrój, a po chwili chce mi sie ryczeć :D A od dawna masz taki stan ?

Myślę, ze powinnaś jednak powiedzieć mamie... sama widzisz, że objawy są niepokojące.Tu potrzebny jest albo neurolog,albo psychiatra. A może, jeśli nie chcesz gadać z mamą, pogadaj z psychologiem w szkole?

właśnie w tym problem że boje sie o tym rozmawiać. na forum to moge pisać ale w realu to wole przeczekeć . a ten stan to już mniej więcej od 2 lat później wziełam morfine i było lepiej ale tylko na chwile

Są rózne rodzaje lęków przez które człowiek boi sie wychodzic z domu.Powinnaś iśc z tym do psychologa

A masz jakąs zaufaną osobę przyjaciółkę z którą możesz szczerze i o wszystkim porozmawiać ? A po za tym masz jeszcze inne objawy po za tymi, które wymieniłaś ?

Przyjaciółka raczej nie pomoże, jedynie wysłucha, a dziewczynie ewidentnie potrzebna jest porada specjalisty. Być może są to jakieś zaburzenia rozwojowe, ale nie można wykluczyć innego podłoża.

Makijaja w sumie masz rację, dobrze by było gdyby autorka wybrała się do psychologa

mam przyjaciółke ale na niej nie moge polegać . wiem że powinnam z tym iść do lekarza albo conajmniej komuś powiedzieć ale mam nadzieje że to minie

Myśle,że jednak powinnaś spróbować i iść do psychologa. Pewnie na początku bedzie Ci ciężko otworzyć się przed obcym człowiekiem, ale potem będzie już tylko lepiej .Trzymaj się :)

dzięki za rade :) raczej i tak nie pójde ale i tak dzięki . pa

spoko ;)