Mam 21 lat czy to za duzo na pasje?

Moje zycie polegalo na zaglebianiu sie w blahostkach, pozniej zaczelam patrzec na ludzi ktorzy cos robia sa w tym dobrzy. Doszlam do wniosku, ze ja tez chcialabym cos sprobowac, cos zaczac.. Mam juz 21 lat czy uwazacie ze to jest duzo na zaczecie czegokolwiek. szybko sie ucze, czasmai mam pretensje, ze jak bylam mlodsza rodzice nigdzie mnie nie zapisali, na skrzypce, fortepian, tance, szydelkowanie itd itp Chce cos robic

tyle ze ja mam 26 lat i czasami żałuję, że marnuje tyle wolnego czasu... a mogłabym robić tyle ciekawych rzeczy. I też mam poczucie ze chyba juz za późno.......

Daj spokoj. Ja uwazam, ze nigdy niejest za późno na nic. Wiec rozwijaj sie w tym czym chcesz sie rozwijac. Tylko najpierw wiedz co chcesz robic.

wlasnie chcialabym zrobic co konkretnego i byc w tym dobry, w wieku 14 lat zaczelam malowac i trwalo to 5 lat. msylalam o tancu ale tez widze 14, 15 latki chodzace, albo jakis trening czy sztuka walki... Mogli mnie na cos zapisac..

vodka ;)

Daj spokój, wielu ludzi odkrywalo swoje pasje jak malarstwo czy pisanie dopiero po 50tce! Zajmij sie czyms twórczym i badz szczesliwa! Wazne, ze masz w sobie te palaca chec osiagniecia czegos, napewno ci sie uda! Nie bierz sie za skrzypce, bo to trzeba od dziecka robic, zeby ci sie dlonie uksztaltowaly odpowiednio, ale podstaw gitary jest sie latwo nauczyc.

szaramara no wlasnie z tymi skrzypcami trudno, widzialam wyklad ostra na uniwersytecie lodzkim i mowil ze to trzeba robic od dziecka juz

cos Ty, jestes dziewczyno w kwiecie wieku :)

ludzie, czy wy jestescie powazni? Za pozno to moze byc na kariere sportowa, ale nie na pasje!!

chodzi mi o to czy moge cos tak wycwiczyc zeby byc w tym dobra

ja mam 20lat i nie wiemm czy nie za pozno na rozpoczaecie nauki malasrwtwa

nigdy nie jest zapozno zeby sprobowac czegos nowego

omg a kiedy paulo coelho zrobił karierę, kiedy Herbert napisał Diunę? nie wspominając o malarzach, ostatnio jak byłam w muzeum w Lublinie spodobały mi się takie obrazy folklorystyczne i potem patrzyłam na intenecie czy coś pisze o autorze i pisało, że zaczął malowac w wieku 70 lat!!! i co? est zapisany w historii!

i ja tym bardziej czuję że dla mnie już za późno. Wiele rzeczy mnie interesuje ale mam słomiany zapał. Nie mam na tyle konsekwencji aby coś w sobie rozwinąć i o dziwo szkoda mi na to czasu. A paradoksalnie na głupi net nie szkoda mi czasu. Dziwne to jest. Myślę sobie że jeśli w wieku szkolny niczego w sobie nie rozwinęłam to teraz w tym wieku to już za późno na to. Tymczasem oglądałam kiedyś w TV taki program o zwykłych ludziach i tam były takie staruszki które w każdej wolnej chwili coś tam sobie haftowały, czy szyły. Miały taki wyrobiony nawyk żeby nigdy nie siedzieć bezczynnie i takie przemyślenie mnie naszło, że jak to możliwe że mnie co przy tych staruszkach jestem młoda szkoda czasu na taką dłubaninę bo uważam że jestem za stara na to, a takim staruszkom nie szkoda na to czasu zupełnie i nie siedzą czekając bezczynnie na śmierć (bo ja bym chyba czekała..) tylko sobie szyją i to im sprawia radość. Naprawdę dziwnie się z tym poczułam, że tu już nawet nie chodzi o to że w tym wieku jestem za stara na zainteresowania bo tak na logike biorąc to człowiek nigdy nie jest za stary na rozwijanie jakiegoś hobby ani tym bardziej nigdy nie jest za stary na uczenie się czegoś nowego, tyle że problem ze mną taki że szkoda mi na to czasu i jestem zbyt leniwa, niekonsekwentna i w efekcie nawet jeśli coś mnie na chwilę zaciekawi to nawet nie potrafię tego rozpocząć nie mówiąc o rozwijaniu tego, nie wiadomo czemu taka jestem ale już samo to podejście do sprawy przekreśla u mnie rozwój zainteresowań.

Acha i jeszcze coś. Dziwne jest też podejście w stylu: " my_california chodzi mi o to czy moge cos tak wycwiczyc zeby byc w tym dobra" W zainteresowaniach chyba chodzi głównie o to że zajmowanie się tym sprawia człowiekowi przyjemność, a to że po dłuższym czasie staje się w tym dobry to jest coś co osiąga że tak powiem przy okazji ale nie jest to celem samym w sobie, bo ćwiczyć coś bez entuzjazmu tylko dla samej świadomości że jest się w tym dobrym to trochę bez sensu.

Może wcale tak naprawdę Cię te rzeczy nie ineteresowały? Może po prostu szukasz na siłę jakiejś pasji, bo myślisz, że jakbyś była w czymś naprawdę dobra, miała "coś swojego" to byś się czuła wartościowsza? A tak naprawdę to każdy jest w czymś dobry, tylko to nie zawsze są takie "typowe" rzeczy jak śpiewanie, malowanie, pisanie, taniec, sport itd. Niektórzy są świetnymi np. psychologami ( i nie chodzi mi tutaj o jakiś sławnych naukowców) czy nauczycielami i popychają tą dyscyplinę naprzód i cieszą się uznaniem wsród choćby licznej grupy swoich znajomych, pracowników czy uczniów. Trzeba po prostu cieszyć się życiem :]

Mam kilka pasji, najwaznniejsze to seks i piwo