Zaraz rozstane sie z moją dziewczyną...

Z jednej strony olbrzymi bol, a z drugiej (na razie baaaardzo oddalonej strony) ulga. Bo jak tak mozna, ciagle zapewnienia, ze kocha, ze jestem najwazniejszy, a dzis mi mowi ze nie zasluguje na mnie, ze nie umie sie zaangazowac tak jak ja? To po co te ciagle zapewnienia? Dalem sie zrobic jak jeleń, czuje sie jakby wszyscy dookola smieli sie ze mnie jakim jestem oslem. Wyjasnilismy sobie wszystko przez telefon, teraz idziemy formalnie zalatwic to w 4 oczy... I jak ja mam teraz komukolwiek zaufac?? Mam 22 lata, to byl moj pierwszy zwiazek, dopiero pierwszy bo dotychczas uciekalem przed bylejakimi zwiazkami - chcialem czegos mocnego i konkretnego. A w koncu i tak niechcianego sie nie ustrzeglem...

Wiem jak to jest...

I na co nam byl ten zmarnowany czas? Po co ja sie tak wszystkim przejmowalem, jej problemami, zdrowiem, czy wstala dzis prawa noga itp itd...

młody jesteś, jeszcze wszystko przed tobą :) ja dopiero w wieku 31 lat znalazłam miłość - ale warto było czekać :) życzę wszystkiego dobrego i pozdrawiam

Ja miałam podobnie-moja pierwsza miłość i jak dotąd jedyna,prawdziwa po 2 latach zostawiła mnie,rzucił jak...po prostu stwierdził że JUŻ mnie nie kocha :-(((((.Było to z 5 lat temu...i do tej pory pamiętam ten ból...nigdy więcej czegoś takiego...i niby mam już doswiadczenie ale do tej pory boję się powtórki :-((( Więc nie mam pojęcia czemu to ma służyć...takie doswiadczenia...

Ehh te kobiety... przycisnalem ją i okazuje sie, ze jednak nie moze beze mnie zyc i chce sie poprawic... moze jestem zaslepiony miloscia, ale uwierzylem jej...

znam to uczucie chlopie... co ja przeszedlem przez telefon, smsy, gg... coz...

Taa, przez telefon i internet rozne rzeczy przechodza, ale zeby to powiedziec szczerze w twarz...to od razu jest ciezej;)