bOJE SIE ZE ZNOWU BEDE SIEDZIALA W DOMU

Moje zycie wygladalotak od 3 lat : Wyjechalam za granice do mojego chlopaka majac 19 lat z mysla ze znajde odrazu praca ale si erozczarowalam jak przyjechalam siedzialam w domu balam sie gdziekolwiek wyjsc ze zgubie sie moj chlopak chodzil do pracy a ja siedzialam w domu zero kontaktow z ludzmi zero internetu zero kasy wszystkiego poczatkowo mieszkalismy u jego brata potem sami dalej to samo nie mialam pozowlenia na prace nie wiedizalam jak sie ruszyc za praca kogo poprosic zamknelam sie w sobie przestalam sie smiac codziennie wstawalam sprzatalam gotowalam pralam wieczorem podawalam obiad i szlismy spac i tak codziennie podalam w depresje nawet nie maialm ochoty wychodzic z domu rozmawialam z chlopakiem ze mi sie nudzi a on na to to sprzataj :( ile mozna wkolko to samo robictylko sprzatac gotowac .Mialam mysli samobojcze niepotrafilam odejsc chodz wiedizalam ze mi jest zle. Troche sie zmienilo jak zaczelam studiowac przyjezdzac do Polskteraz jestem w Polsce na stazu mielismy zjechac do Polski ale jemu sie nie uklada w polsce i pojechal z powrotem ja natomiast odzylam ale napewno chialaby kiedys gdzies wyjechac ale on czkea na mnie ze przyjade od niego ale boje sie ze powtorzy sie to ze bede siedzial w odmu i nic nierobila bo tma jest ciezko prace znlaesc(w sumie teraz moge szukac pracy w swoim zawodzie ale przez 4 lata nie naucyzlam sie tam jezyka:(bojak jak siedizlam w odmu :( a nie chce takiego zycia ze mam tylko siedziec w odmu sprzatac i gotowac :(:(:(:( jechac do niego czy nie? (dodam ze mialam depresje ,mysli samobojcze)