jak sobie poradzić z upierdliwym ojcem i zaborcza matką?

wrr nie mogę już wytrzymać tej sytuacji.. na przykład 5 minut temu-ojciec: ile zrobić ci pierogów? ja mówię że żadnego bo będę jeść sałatkę, a on: a może 3 pierogi? wczoraj, nakłada obiad- mięcho, sałatka. i mówię- ja dziękuję za ziemniaki, na co on podchodzi z garnkiem, nakłada łyżką ziemniaki i z tą łychą nad mój talerz: a może chcesz trochę ziemniaków? inne sytuacje to takie jak pyta się np. o której jutro jadę gdzieś, mówię że o 10. po 15 minutach a o której jutro jedziesz? lub mistrzowskie pytanie typu czy będę miała ochotę za 3 dni żeby były na obiad pierogi. a skąd ja mam kur** wiedzieć na co będę mieć ochotę? sytuacja też z dziś, widzę że coś dziwnie pachnie i pytam sięco gotuje, na co on nie odpowiada na pytanie tylko dorabia sobie filozofię i od razu leci ze szklanką i naleje mi kompotu który się właśnie ugotował. Mówię że nie chcę a on że nie ma problemu że mi naleje. No kur czy jak raz mówię NIE to za mało??!! Matka: idziemy do sklepu, ja przymierzam różne kurtki. Np. czarna mi się podoba, od razu wpada mi w oko, cud miód. Ale przymierzam jeszcze inną dla porównania. Matka mówi na tą czarną że jej się nie podoba, ale za to że ta szara jest ładna, ładnie mi w niej, szczuplej wyglądam. Ja jestem zdecydowana na czarną, idę do kasy, a ona lezie za mną i gdera że szara ładna, że taka dłuższa, że będzie pasować do tego i tamtego. I tak ze wszystkim, jak jej się coś nei podoba to to coś nie ma prawa bytu, począwszy od kurtki a skończywszy na jakiś koleżankach. Jak jej się nie spodoba koleżanka to nie przepuści okazji żeby mi podogryzać- "A ta X to słyszałam że pali" (X ma 22 lata). "A ta X to nie studiuje tylko chodzi do szkoly policealnej". Nic jej sie nie podoba, najlepiej żebym siedziała w domu, uczyła się i obżerała. Matka dobrze wie że mam problem z jedzeniem (kompulsywne jedzenie) a sama mi podtyka pod nos czekolady i ciastka. Jak idę na imprezę raz na ruski rok to teksty: "a może byś została w domu, po co pójdziesz". Przed każdym wyjściem z domu wieczorem: "tylko uważaj tam na siebie, żebyś nic nie piła". Ludzie ja mam 21 lat, studiuję, mam stypendium, nie włóczę się nigdzie, nie mam chłopaka, a ona szuka kwadratowych jaj i chciałaby zrobić ze mnie pracownicę biblioteki.. A ojciec traktuje mnie jakbym miała 7 lat, zresztą ona też. Co ja mam z nimi zrobić?! Na głupie pytania ojca przestałam reagować, jak raz mówię nie a on znów pyta to milczę. Ale szlak mnie trafia jak słyszę 4 razy to samo pytanie. A z nią? Dla niej łyk piwa w moim wykonaniu to średnio miesiąc wypominanaia..

rozpieszczony rozpuszczony bachorze ty jeszcze doznasz glodu.biedy i zimna i bedziesz z tesknota wspominac nadopiekunczych rodzicow

...studiuje... a pisze szlak:D

Aż trudno uwierzyć... bachor do n-tej potęgi!

też tak mam tylko u mnie jest to z matką i to jeszcze gorzej 100 niż u ciebie

powinnas byc wdzieczna za takich rodzicow gowniaro

sama ze sobą .Wredna małpo.

Z doświadczenia wiem, że matki są gorsze od ojców.