upierdliwi rodzice

wrr nie mogę już wytrzymać tej sytuacji.. na przykład 5 minut temu-ojciec: ile zrobić ci pierogów? ja mówię że żadnego bo będę jeść sałatkę, a on: a może 3 pierogi? wczoraj, nakłada obiad- mięcho, sałatka. i mówię- ja dziękuję za ziemniaki, na co on podchodzi z garnkiem, nakłada łyżką ziemniaki i z tą łychą nad mój talerz: a może chcesz trochę ziemniaków? inne sytuacje to takie jak pyta się np. o której jutro jadę gdzieś, mówię że o 10. po 15 minutach a o której jutro jedziesz? lub mistrzowskie pytanie typu czy będę miała ochotę za 3 dni żeby były na obiad pierogi. a skąd ja mam kur** wiedzieć na co będę mieć ochotę? sytuacja też z dziś, widzę że coś dziwnie pachnie i pytam sięco gotuje, na co on nie odpowiada na pytanie tylko dorabia sobie filozofię i od razu leci ze szklanką i naleje mi kompotu który się właśnie ugotował. Mówię że nie chcę a on że nie ma problemu że mi naleje. No kur czy jak raz mówię NIE to za mało??!! Matka: idziemy do sklepu, ja przymierzam różne kurtki. Np. czarna mi się podoba, od razu wpada mi w oko, cud miód. Ale przymierzam jeszcze inną dla porównania. Matka mówi na tą czarną że jej się nie podoba, ale za to że ta szara jest ładna, ładnie mi w niej, szczuplej wyglądam. Ja jestem zdecydowana na czarną, idę do kasy, a ona lezie za mną i gdera że szara ładna, że taka dłuższa, że będzie pasować do tego i tamtego. I tak ze wszystkim, jak jej się coś nei podoba to to coś nie ma prawa bytu, począwszy od kurtki a skończywszy na jakiś koleżankach. Jak jej się nie spodoba koleżanka to nie przepuści okazji żeby mi podogryzać- "A ta X to słyszałam że pali" (X ma 22 lata). "A ta X to nie studiuje tylko chodzi do szkoly policealnej". Nic jej sie nie podoba, najlepiej żebym siedziała w domu, uczyła się i obżerała. Matka dobrze wie że mam problem z jedzeniem (kompulsywne jedzenie) a sama mi podtyka pod nos czekolady i ciastka. Jak idę na imprezę raz na ruski rok to teksty: "a może byś została w domu, po co pójdziesz". Przed każdym wyjściem z domu wieczorem: "tylko uważaj tam na siebie, żebyś nic nie piła". Ludzie ja mam 21 lat, studiuję, mam stypendium, nie włóczę się nigdzie, nie mam chłopaka, a ona szuka kwadratowych jaj i chciałaby zrobić ze mnie pracownicę biblioteki.. A ojciec traktuje mnie jakbym miała 7 lat, zresztą ona też. Co ja mam z nimi zrobić?! Na głupie pytania ojca przestałam reagować, jak raz mówię nie a on znów pyta to milczę. Ale szlak mnie trafia jak słyszę 4 razy to samo pytanie. A z nią? Dla niej łyk piwa w moim wykonaniu to średnio miesiąc wypominanaia..

studentko :) Rodzice cię kochają i robią wszystko, co według nich służy do okazania tego. Nie podoba ci się, denerwuje cię to, wyprowadź się z domu, zarabiaj na siebie i rób wszystko po swojemu. Bo widzę że wikt i opierunek masz u nich za darmochę i tylko wymagać potrafisz. Mają dać ci wszystko, ale broń Boże o nic nie pytać i najlepiej odzywać się tylko wtedy, kiedy trzeba ci w czymś pomóc. Chcesz decydować o sobie - lata tu nie pomogą. Wydoroślej, utrzymuj się sama i wtedy rób co chcesz

Radzę po prostu mniej mieć wspólnego z rodzicami, bo widzę, że żyjesz trochę jak w LO, wspólne obiadki, zakupy...rozluźnić trochę te rytuały, a już będzie Ci lżej. Nie musisz codziennie z nimi jadać obiadu, nie chodź z mamą na zakupy, żyj po swojemu...

A ja bym Ci w dupę nakopała:) Nie chciało już mi się wersji o matce czytać wysiadłam przy ojcu:):) się nie podobie to sobie sama gotuj:).......proste i nikt się wkurzać nie będzie....a Bozia rączki dała ? Czy jestesmy z duża grupą inwalidzką ??? Sama sobie obiad nałóż....

Jak masz 21 lat, to już rodziców nie powinno dziwić, że wracasz do domu wieczorem, a czasem i w nocy i że po swojemu wszystko planujesz...

ech, autorko... rodzice najzwyczajniej sie troszcza o Ciebie, fajnie byloby, gdybys to zauwazyla i docenila zaufaj mi - za pare lat bedziesz to milutko wspominac wiesz, jestes mlodziutka, a zachowujesz sie jak 16-latka, ktora nadal dojrzewa i ma "muchy w nosie", moze przechodzisz jakis trudny okres? nie czepiaj sie drobiazgow, pokaz bliskim, ze tez sie o nich martwisz i im ufasz, jestes z nimi blisko jak na razie smiem twierdzic, ze jestes jakby "obok" tego wszystkiego podejrzewam, ze brak Wam wspolnej rozmowy, porozumienia gdyby to wystapilo w waszym domu, byloby wszystkim latwiej - Ty poczulabys, ze masz wartosciowych ludzi obok siebie, a rodzice nie zwracaliby zbytniej uwagi na to, ze wychodzisz do knjapy i prawdopodobnie napijesz sie tam piwa, bo zwyczajnie Ci zaufaja i beda wiedziec, ze jestes fajna odpowiedzialna dziewczyna tymczasem zapewne mysla, ze musza kontrolowac kazdy Twoj krok, bo jestes jakby "na uboczu", odizolowana od nich i tak naprawde nic o Tobie nie wiedza wiecej usmiechu i optymistycznego spojrzenia na swiat zycze :-)

szlaG cię trafia a nie szlaK- pracuję, ale nie zarabiam tyle, żebym mogła sama mieszkać (wynajęcie mieszkania, opłacenie szkoły, jedzenie) Mari gotuję sobie sama, ale nie codziennie. Podałam przykład z tą sałatką- zrobiłam sobie sałatkę na obiad, mówię, że będę jeść tą właśnie sałatkę, a i tak musi zapytać kilka razy czy chcę co innego. Nie chodziło mi o to, że nie lubię mięsa pierogów czy czegoś innego, tylko że chciałam zjeść to co sama przygotowałam anoooo dokładnie, u mnie jest tak, że oni planując wakacje nie pytają mnie, czy mam ochotę z nimi jechać tylko z góry zakładają, że mam z nimi spędzić tydzień w górach na przykład :-/ i mieszkać w tym samym pokoju, bo po co płacić za dwa (chociaż ja bym za ten drugi zapłaciła). multimedia wiedzą o mnie aż za dużo. Jak wyjdę z domu kiedy nikogo nie ma i ojciec wróci w międzyczasie to od razu telefon- gdzie jesteś, o której będziesz. Wychodzę na imprezę- mam zadzwonić jak dojdę i rano jak będę wracać, nawet jak to jest 4 rano. I zawsze po imprezie słyszę "cała noc nie spałem bo się martwiłem" :-/ Impreza rodzinna- ktoś pyta, czy napiję się likieru albo drinka- odzywa się mama: NIE, DZIECI NIE PIJĄ :-/

A masz rodzeństwo????....Ja pewnie też będę tak o córkę się dopytywać w końcu sama byłam młoda(chyba nadal jestem:)) i wiem że nieraz naprawdę jakieś tam imprezy, dyskoteki są niebezpieczne...choćby z głupoty...pamiętam do dzis jak koleżance podali awiomarin bo wymiotowała z nadmiaru alkoholu....nie pytajcie co bylo dalej.....troszczą się i tyle!!!!!!!!!!!! Pewnie jesteś jedynaczką więc nie mają na kogoi przelać uczuć....ja mam starszego brata a i tak moi są podobni tylko że ja się z tego cieszę....no i mieszkam osobno...kiedyś to docenisz...byle nie było za pozno

mam starszego brata który wyprowadził się jak tylko złapał dobrą pracę bo nie mógł już wytrzymać z nimi. dzwonią do niego kilka razy dziennie, wpadają nie spodziewanie i ciągle są z tego powodu awantury, bo oni nie dzwonią wcześniej tylko dopiero domofonem u niego.. przez jakiś czas nie rozmawiali bo brat miał czelność pomalować ściany a nie nakleić tapety a oni uznają tylko tapety. wtrącają sie do niego ze wszystkim.

He he no mój brat mieszka w ich starym domu i uwierz mi jest podobnie...wpadają w każdy weekend bez zapowiedzi!!!!!!!!!!!!!! To chyba taki typ rodziców i tyle...nic nie zrobisz dopoki się sama nie wyprowadzisz , czyli poczekać na zakończenie studiów....i tyle...

zakończenie studiów nie jest równoznaczne ze znalezieniem dobrej pracy. w moim mieście koszt wynajęcia mieszkania to min. 1000 zł, poza tym opłaty, jedzenie.. pozostaje mi tylko czekać. tak, to taki straszny typ rodziców.

autorko- moi rodzice są identyczni. Mało tego-moja mam wybiera mi facetów,jak się jej któryś nie podoba no to piździec :/

Jestes rozpieszczoną małolata-nie doceniasz tego co masz.

ehh skąd ja to znam...ja mam 22lata i też tak mam z rodzicami.. gdy chce isc na impreze to mowią ze gdzie ja ide ,zaraz bedzie ciemno i mi sie może coś złego stac... dziewczyny to nigdy niemialem :(

Mnie też bardzo wnerwiają takie błahostki i wiem, że to bez sensu, że oni chcą dobrze i na pewno nie jest tak, że chcą mi uprzykrzyć życie...próbuje sobie tak tłumaczyć, tylko to nic nie daje, niestety. Ale może Tobie się uda...

moja mamm tez taka jest, i wkurza mnei tym niemiłosiernie ta upierdliwosc, ale wiem ze robi to z miłosci;) wiec jej wybaczam:D

aż same będziecie miały dzieci , zobaczymy wtedy