Jak osiągnąć coś jeśli ma się takie życie ?

Mam 17 lat. Nawet nie wiem jak ma napisać wszystko może najlepiej zacznę od początku. NIe mówie że ja mam tylko takie życie złe itp bo wiem że ludzie mają jeszcze gorzej... No więc tak. Miałam ciężke dzieciństwo moja mama lubiła się zabawiać a ja pilnowałam młodszej siostry. Miałam chyba 6 lat a moja siostra z roczek i siedzia łam z nia dniami i nocami a moja mama gdzies sie bawiła itp (wole nie pisac co robiła). Zawsze jak miała zły humor czy cos jej nie pasowało to mnie biła , potrafilam nie chodzić do szkoly bo miałam pod oczami siniaki itp... NIe miałam nikogo... Potem mnie zgwałcili... Chciałam się powiesić i wógóle czułam się źle... Nawet nie mogłam powiedzieć o tym nikomu... po jakimś czasie uciekłam do babci... Matka przychodziła obiecywała że bedzie juz dobrze a ja wierzyłam. Aż wkoncu uciekłam na stałe do babci była sprawa w sądzie i babcia była dla mnie rodziną zastępczą.. Babcie kochałam zastąpiła mi mame dała ciepło nauczyła tego co dobre i złe.. z babcią mieszkałam 5 lat.. aż wkoncu mi umarła ojezu wtedy to tragedia była nie wiedziałam co z sobą zrobić... wtrafiłam do domu dziecka nie powiem bo było mi tam dobrze ale wszedzie dobrze ale w domu najlepiej... Po tym wszystkim wróciłam po roku bycia w domu dziecka do matki.. Myslałąm że sie zmieniła ale niestety nadal mnie biła... eh.. do tej pory jakoś jest ale czasami nie mam już siły.. Nie moge na nikogo liczyć tylko na siebie nie mam wsparcia :( Co ja mam zrobić żeby coś osiągnąć? :((

wystarczy chcieć

sluchaj, wychowalas sie w rodzinie dysfunkcyjnej. To tak jak rodzina alkoholowa-tez wiaze sie z emocjonalnym zaniedbaniem. Tu jest topik Dorosle dzieci alkoholikow na dysk.ogolnej - zajrzyj tam. Szkoda Ciebie na takie przezycia :(, ale przeszlosci nei zmienisz.Twoja matka sie pogubila w zyciu. O jeszcze mozesz zajrzec tu www.dda.pl, tam sa adresy spotkan DDA .

piszesz , masz w domu kompa i neta?

poza tym popytaj o terapie. Niektorym pomaga jak pogadaja z psychologiem.

ale po co mam isc na te spotkania dda? przeciez to było kiedyś a teraz jest lepiej...

nie pozostaje ci nic innego jak przyłożyć się do nauki , to jedyny sposób żeby się wyrwać z beznadziejności

mam nadzieję że nie jesteś leniwa bo jeżeli tak to pozostaje ci tylko złapać bogatego faceta i martwić się żeby cię nie zostawił

nie wiem czy dobrym pomysłem jest Kafeteria na takie tematy. Ty po prostu chcesz pogadać a tu można się jedynie zabawić czytając niektóre teksty.

wiem wiem staram się...

Skoncz liceum, poszukaj pracy i staraj sie wyprowadzic. Lepiej chyba zyc samemu przez jakis czas w kawalerce jak u matki Ci zle. Jesli kogos poznasz i zamieszkacie razem, to moze bedzie Cie stac na studia zaoczne i wybijesz sie z tego jakos... Po maturze mozesz tez wyjechac na pare miesiecy za granice i sprobowac odlozyc kase na studia.

po liceum to zarobi jakieś grosze , nie starczy na wynajęcie mieszkania. musi iść na studia dienne , najlepiej techniczne, polibuda i koniec , po tym przynajmniej jest praca

Włąśnie mam taki zamiar :)

no , cieszę się że masz kręgosłup, omijaj z daleka wszelkie beznadziejne kierunki ( psychologie , resocjalizacje i tp bzdury. pani inżynier to jest to!

dam rade każdy mi mówi że jak na swój wiek sobie doskonale ze wszystkim radze