Jak żyć po stracie bliskiej osoby?

Niedawno zmarła moja ukochana babcia. Wielu teraz pomyśli: No dobrze, babcię miał lub ma każdy, najczęściej od święta lub gdy brakuje gotówki... Ale moja relacja z Nią była wręcz niezwykła... spędziłam z Nią całe dzieciństwo a właściwie życie. Była to moja babcia, mama, przyjaciółka, powierniczka w jednej osobie :( Nie mogę się pogodzić z Jej utratą, była najukochańszą osobą na świecie nie tylko dla mnie ale też dla całej rodziny, pełna ciepła i serdeczności. Nie potrafię dalej żyć bez niej...

a twoi rodzice żyją?

yyyy ten temat był juz z 5 razy wszytskie do siebie podbne;/

Serdecznie współczuje! Niby czas goi rany,ale ten czas w takim przypadku tak wolno leci. Trzymaj się.

Żyją ale z ojcem nie mieszkam, a mama jest załamana chyba bardziej niż ja... każdy to przezywa na swój sposób, mam nadzieję ze czas naprawde leczy rany ale jest chyba na to stanowczo za wcześnie...

Babice często umierają bo zwykle są stare. Jak przeżyjesz prawdziwą tragedię to zrozumiesz jak mało znaczy ta.

To była pradziwa tragedia, uwierz. Byłam na wielu pogrzebach bliskiej lub dalszej rodziny ale zaden nie pozostawil tak głebokiego smutku i żalu...

Pytałaś o radę jak poradzić sobie ze stratą bliskiej osoby. Nie da się - dopiero gdy przydarzy ci sie cos gorszego, zapomnisz o tej tragedii. Ale pewnie nie taką odpowiedź liczyłaś.

Niekoniecznie, ale liczyłam też na to ze znajdzie sie ktos kto taka strate wlasnie przezyl...

Hej!! Ja mialam tak jak ty ! W tym roku 1 listopada mija 5 lat. Moja babcia byla dla mnie wszystkim. Penie tak jak ty to opisujesz. Moja mama wyjechala i w tych ostatnich latach to wlasnie do babci moglam sie zwrocic o wszystko. Zreszta ona tez mnie wychowala. No nie wiem sama co mam napisac. Jakos mozna zyc dalej i trzeba ale caly czas tesknie za nia za jej zartami rozmowami smiechem przytuleniem zapachem rozmowa no w sumie za wszystkim.....