Dlaczego?

samobójstwo z czasem zaczyna być jedyna rozsadna opcja

Nie ma co sie zamartwiac, chociaz mowic jest latwo, wiem :) No szkoda, bo jednak kawalek od siebie mieszkamy ;)

mam juz wszystkiego dosc teraz jest jesien długie wieczory i nie wiadomo co zrobic z tym czasem gdybym dzisiaj zginał to nikt by tego nei zauwazył inni maja znajomych,kolegów a ja jestem sam jak palec

A w Twojej okolicy nie ma fajnych dziewczyn? Czasem wystarczy sie rozejrzec dobrze :) Chociaz..kto to mowi :P

wiem coś o tym, najgorzej jak wszyscy inni mają kogoś i ciągle pytaja " masz kogoś"

No, ja tez cos o tym wiem :(

kogo tu poznam w warszawie nie mam tu zadnych znajomych w wolnym czasie ucze sie jezyków i czytam jakies bzdury o astronomii chemii medycynie coraz czesciej lapie doła

Dobrze cie rozumiem :(

i coraz czesciej mysle o śmierci

Kurcze ja mam 31 lat i jestem w takiej samej sytuacji. Nie należę do ludzi nieśmiałych , zawsze byłem i jestem pewny siebie co do kobiet. Potrafię podejść do obcej kobiety i po jakimś czasie rozmowy rozmawiać z nią "o różnych rzeczach". Jestem lubiany mam wielu znajomych i kilku wiernych sprawdzonych przyjaciół , bywam na wielu imprezach często ale zawsze sam. Dusza towarzystwa do której lgną faceci i kobiety jednak kobiety nie czują do mnie jakoś pożądania. Od 19 roku życia rwałem na różne sposoby ( nazbierało by się lekko ponad 200 prób) do rożnych od dresiar po intelektualistki, od modelek po pasztety i co i nic. Z wyglądu jestem normalny niczego mi nie brakuje finansowo OK ITP, ale cóż do każdej kobiety jak się zbliżę to ona jest przez chwilę zauroczona ale zaraz zwiewa. Byłem u lekarzy psychologów i innych szarlatanów i wszystko niby OK. Moi niektórzy kumple są nieśmiali a mają żony dzieci kobiety jakoś do nich lgną więc już pogodziłem się z tym , że całowanie czy spędzenie weekendu w łóżku z kobietą to tak jak lot na Marsa. Kiedyś miałem doły ale teraz już mi jest to obojętne i stałem się hedonistą i narazie nie narzekam.