Nie daję rady...

Jestem zła sama na siebie, o tą wredną zołzę, która we mnie siedzi i którą nie wiem jak wyrzucić... Kompletnie sobie z tym nieradzę. Dziś chyba znowu z nim pogadam, ale na spokojnie. Zapytam co mu we mnie przeszkadza i co się we mnie zmieniło. Może nawet dam do przeczytania Wasze posty, zeby wiedział jak inne kobiety widzą tą sytuację i że tok myślenia niektórych z Was jest podobny do mojego.

to chyba nie jest dobry pomysł.... po co ma czytać że sama swoim zachowaniem go wypychasz w ramiona przyjaciółek po cześci tak jest że Twoje zachowanie powoduje pewne jego reakcje ale z drugiej strony bez chęci z jego strony nie zmienisz faktu że woli przebywać poza domem ... to co napisałam przyjmnie jako usprawiedliwienie swojego zachowania i argument przeciwko Tobie....lepiej więc by tego nei czytał bo znów wpędzi Cię w poczucie winy za wasze problemy

W ostatniej kłótni powiedziałam mu to właśnie, że ciągle czepiając się o tą "przyjaciółkę" popycham go do niej. Na co on mi odpowiedział, że nie tylko do niej... To też mi dało do myślenia...