Nie panuję nad sobą, niszczę swój nowy związek.

2 miesiące temu zakochałam się z wzajemnością. Problem polegał na tym, że oboje byliśmy wtedy w związkach, które trwały blisko 3 lata. I dla siebie postanowiliśmy je przerwać. Obecnie nie jest między nami dobrze. Zadręczamy się wyrzutami sumienia wobec byłych partnerów, sprzeczamy się, jesteśmy dla siebie niemili. Kiedy jesteśmy razem potrafi być skrajnie - albo bardzo dobrze, albo kiepsko. Ja popadam w gniew. Sytuacja mnie przerasta. Potrafię być bardzo niemiła. Zastanawiam się nad przyczynami swojego zachowania. Czy ja podświadomie nie dążę do przerwania tego związku i powrotu do starego? Chociaż nie wiem, czy powrót byłby możliwy. Mój nowy partner ma już dosyć mojej huśtawki nastrojów i stwierdził, że musi sobie dać czas i przemyśleć, czy to ma sens. Jestem przerażona, bo chcę z nim być, ale tyle złego już zaszło między nami w tym krótkim czasie.... Nie wiem jak to ratować. czy jest jeszcze co ratować?

to normalny schemat taki sam jak przy zdradzie pytanie tylko co złego zrobiłaś w tak krótkim związku?

Zrobiłam coś bardzo złego. Po tygodniu trwania tego związku przespałam się ze swoim byłym facetem. To była wina nas obojga. Moja i byłego. Powiedział, ze mi to wybaczył ale nie jest tak. I wiem to. Poza tym jego była dziewczyna knuje, spotyka się z jego i z moimi znajomymi, opowiada o mnie złe i nieprawdziwe rzeczy, w które po tym co zrobiłam łatwo uwierzyć.