dla zdradzających żon

jak się czujecie po zdradzie i jak dalej z tym żyjecie???

na początku wogóle o tym nie myślałam bo byłam praktycznie sama.Miałam męża ale tylko od wielkiego dzwonu i dlatego nigdy nie uwierze w miłość na odległosc." On "był blisko, zawsze pomocny w kazdej sytuacji w zasięgu ręki,miły,czuły i stał sie moim brakujacym ogniwem w związku.Nie wiem kiedy i jak przerodziło sie to w coś innego jak tylko pomoc.Przez długi czas nie czułam wyrzutów bo poprostu szufladkowałam tą sytuacje,odcinałam sie od rzeczywistości.Wracałam do domu jak gdyby nic sie nie wydarzyło ale sytuacja zmieniła sie kiedy mąż wrocił do domu i trzeba było mu spojrzec w oczy po takim zajsciu.NIe dałam rady.Gdy spał wpatrywałam sie w niego i zrozumiałam ze na to nie zasłuzył.Wiem ze to banalne powiedzenie ze człowiek uczy sie na własnych błedach ale niestety jest jak najbardziej prawdziwe.Gdybym mogła cofnąc czas nie zrobiłabym tego ponownie ale czas sie nie cofnie i trzeba z tym zyc i nie wiem jak za to odpokutowac.Myśle jednak ze najlepszą pokuta jest pamięc o tym co sie zrobiło i ciągle dające o sobie znac sumienie.Zeby zdradzac trzeba miec mocny charakter i nie miec sumienia.

http://www.date-mich.com/?uid=15751

Święta prawda...