Czyżby to naprawdę miłość była sensem życia??

Na co dzień jestem raczej wredna i złośliwa,do obcych ok,ale moja rodzina nie może ze mna wytrzymać.Ludzie,których nawet dobrze nie znam mówą mi,że widzą we mnie stałą pochmurność.Rzadko sie uśmiecham,już nie pametam kiedy ostatnio sie śmiałam. Jakis czas temu spodobał mi sie pewien facet.PO kilku spotkaniach troche sie do siebie zblizyliśmy,dla niego to pewnie nic ważnego,ale ja coś zauważyłam.Następnego dnia poszłam na spacer.Przez cały czas sie uśmechałam,zauważałam jak piękny jest świat.Czyżby to dlatego??To dziwne