jakie to uczucie być w ciąży?

NO właśnie co się wtedy czuje?Jakie to uczucie?

nadęte

Uczucie mniej więcej takie samo jak w przypadku posiadania w brzuchu tasiemca uzbrojonego przytwierdzonego do ściany jelita cienkiego.

wilczy apetyt, mdłosci 4 miesiace, napecznialy brzuch ,pod koniec radosc jak dziecko sie rusza i kopie.

mdli mnie, nic mi nie smakuje, szybko się męczę ale i tak najfajniejsze jak na razie uczucie to to ze nie mam okresu :D :D poza tym to dopiero moj poczatke ciazy wiec jeszcze nie do konca zakodowalam ze ktos tam we mnie rosnie.

Najpiekniejsze są kopniaczki :) Poniewaz dziecko jest bardzo upragnione, przed ciążączęsto sniło mi się, że w niej jestem, ale to zupełnie inne uczucie:) Sa oczywiście niedogodności: wymioty, ociężałosc, w pewnym momencie brak akceptacji wielkiego ciała, ale to wszystko wynagradzaja mi ruchu Małego, obraz na USG i wszystkie malutkie rzeczy, które czekaja na niego :)

coś okropnego, rozwazam wynajem platnego zabojcy co by ukrucil cierpienia

ja raczej spokojnie przechodziłam ciaże...bez wymiotów, krotkotrwałe mdłosci...wstret do miesa...a tak ogólnie to cąłkiem fajnie znosilam ten okre i moge z pewnościa powiedziec ze to najwspanialszy okres w moim życiu, czuć ruchy dziecka, potem tulić maleństwo, karmić piersia...niestety Bozia nie dała mi szansy odczuc tego kolejny raz, poniewaz w 12 tyg. stwierdzono u mnie poronienie wstrzymane, musialam miec zabieg i narazie nasze starania musismy odwlec w czasie...ale jak tylko bedziemy mogli to i sie uda to znów bede najszczesliwsza mama na świecie....

pasozyty? np owsiki w dupie? bo dziecko to tez taki owsik tylko ze w brzuchu

mówicie głównie o sobie i o tym co czuły wasze matki?

pasożyty ja nie miałam dziecka i napewno to duży problem mieć dziecko w brzuchu wmioty itp. ale jak malutkie dzieciątko leży w wuzeczku lub łóżeczku i nie płacze to nie ma nic piękniejszego:)

I trymestr - dramat - ciągle mi było niedobrze, w pracy mi koleżanki specjalny fotel wstawiły do kibelka żeby mi było "wygodniej" rzygać - i ciagle mi było zimno i czułam sie okropnie, ale bardzo się cieszyliśmy i atmosfera w domu była cudowna, więc przeżyłam :) II trymestr - jakbym mogła góry przenosić - energia 1000, pracowałam na dwóch etatach i zaliczyłam rekord- 45 dni bez wolnego - nawet nie czułam zmęczenia, no i w życiu nie miałam takich orgazmów - generalnie jak nie byłam w pracy to byłam w łóżku (tak z perspektywy czasu....) III trymestr - nadciśnienie ciążowe, wielowodzie, nagle przytyłam 18 kg, wszystkie buty za małe, stopy jak Shrek, ręce jak nadmuchana ciotka Harrego - w końcu urodziłam w 37 tc bo lekarze się bali o Małego i mnie, bo serce wysiadało kopanie malucha - okropność, wcale tego nie lubiłam Po roku od porodu stwierdzam że nigdy więcej w ciąży być nie chcę

Nie wiem,czemu opisujecie błogosławiony stan w kategoriach dramatycznych objawów,cierpienia i samych niedogodnosci.. Ja powiem tylko tyle,ze zamin zaszłam w ciaze nie byłam w stanie sobie tego wyobrazic,choc próbowałam nieudolnie myslec jak to jest miec taką małą istotke w łonie... czuć jej ruchy... I powiem,ze kiedy faktycznie zaszłam w ciąże okazało sie ze choćbym nie wiem co sobie wyobrażała,rzeczywistość to zweryfikowała :). Napewno niecierpliwie sie czeka na tą małą istotke,i kiedy jest kocha sie ja najbardziej na świecie.Ja Ci autorko zycze pieknego i zdrowego dziecka, kiedy wraz z męzem zechcecie je zaprosic do Waszej rodziny :).