Życie jest cholernie trudne

Witam pisze tutaj bo nawet nie mam zkim pogadać.Ostatni moje życie to jedna wielka porażka ostatnio zmarła mi bliska osoba,dowiedziałam się że jestem chora a teraz jeszcze mój związek się sypie.Mam wrażenie że mój facet poprostu przestaje mnie kochać....i jak sobie z tym wszystkim poradzić???????

depresja?a na co chorujesz? JWSSSSSSSSSU CZUJĘ SIĘ JAK LADACO NA KAZDY TEMAT WYPOWIADAM SIĘ JAKO PIERWSZA!!!!MASAKRA

Boję się że go strace i nie wiem co mam zrobić...Rozmawiać próbowałam ale bez rezultatów..

Nie mam przypadłość typowo kobiecą

to ty chorujesz a martwisz się o związek bardziej niż o własne zdrowie?

Czasami aż nie mam siły do dalszej egzystencji tak mnie to wszystko przytłacza.Nie wiem co mam zrobić żeby chociaż uratować związek.....

Nie zamartwiaj się swoim facetem.Twoje zdrowie jest najwazniejsze i dlatego nie licz na niego.Licz na siebie. Zadbaj o zdrowie,bo coż ważniejszego jest w tym naszym życiu jak nie zdrowie? Nastaw się pozytywnie na wyzdrowienie .Myśl o sobie.Daj sobie szansę na wyzdrowienie.Pozdrawiam Cię.

Choruje i to już drugi raz w taki sposób.Ale ja go bardzo kocham,boję się że bez niego nie dam sobie rady z tym wszystkim...Potrzebuje oparcia w kimś

tak martw się o swoje zdrowie to najważniejsze

Tak racja zdrowie jest najważniejsze.A powoli nabywam przeświadczenia że jestem słaba psychicznie bo sobie z tym nie potrafie poradzić...

Dlaczego to wszystko jest tak trudne??

Nie przesadzaj z tą miłością.Jak to nie dasz sobie rady bez niego? Jeśli nie będziesz zaprzatać sobie głowy nim a skupisz się na sobie,wówczas i Twoj stan zdrowia będzie lepszy z każdym dniem. Zmień myślenie!!!!!I nastawienie do życia i ludzi!!!!

A przede wszystkim do siebie!!!

Macie racje...Idę sie położyć,przespać a nie zamartwiac się facetem

Spakuj walizę i jedź do kogoś bliskiego na ok. 2 tygodnie - przyjaciółka, kuzynka, dobrze by było byś odpoczęła psychicznie i poszalała trochę. Poukładaj sobie co jest dla ciebie najważniejsze. Taki odpoczynek dobrze ci zrobi i polecam solarium w tym depresyjnym okresie, oczywiście bez przesady. A moje zdanie: co ci z faceta jak wrakiem będziesz? Z wrakiem on długo nie zostanie.

Ja rok temu podjęłam pewną decyzję (której bardzo żałuję). Potem posypało się wszystko. Dom, firma, pieniądze, oddalający się i zaczynający pić mąż, mało nie straciłam dziecka... W pół roku z pogodnej babki nie do zniszczenia stałam się wrakiem. Właśnie wtedy moja przyjaciółka prawie na siłę mnie spakowała i zabrała do siebie na miesiąc. Bardzo mi pomogła ustalić, "odkopać" co jest dla mnie najważniejsze. Pomogła przestać rozpamiętywać co straciłam w bardzo krótkim czasie a co ciągle mam... Dla mnie punktem zaczepienia było to że donosiłam synka. Zmobilizowałam się by nabrać sił na budowanie nowego jutra. I udało mi się. I ty dasz radę.

Może to jest jakaś myśl...Dziękuje za ciepłe słowa to bardzo pomaga