Zawsze jestem sama

Samotność towarzyszy mi od okresu dojrzewania,wtedy zaczęłam sie kłócić z koleżankami i bywać sama.Ale od końcówki liceum jestem sama jak palec.Na przerwach byłam sama,nie poszłam na studniówkę,bo nie miałam towarzystwa.Teraz jestem na studiach,na szczęściie zaocznych i jest to samo.Niby zakumplowałam sie z kilkoma dziewczynami,ale każda z nich ma drugą do pary,a ja jestem na doczepkę,5 koło do wozu i w każdej chwili mogą mnie odsunąć.Żle mi z tym i wstyd.Po mieście chodzę sama,ze szkoły wracam sama....C

oswoić a gdy poczujesz się dobrze sama ze soba ludzie zaczna się do Ciebie garnać też tak miałam i minęło

Ja chyba nie umiem być sama,bo jestem tak długo,a dalej mnie to dręczy i to coraz bardziej,mam tego dość. I wstydzę się tego,jak np na studach cała grupa gada razem,a ja siedzę z boku jak trędowata albo na przerwie rozchodzą się a ja zostaję sama.W takich chwilach czuje się znów jak sześciolatka zostawiona przez mamę w zerówce :O

będzie dobrze :* ja mam to samo ale na własne życzenie...całe moje dotychczasowe życie towarzyskie tak wyglądało...porażka..to dla ludzi zyjemy, wiesz? Trzeba spojrzeć śmierci w oczy żeby to zrozumieć? Dla ludzi- bo każdy może coś wnieść do grupy, grupa jest mniej wartościowa jeśli nie dołożysz jej tego co w sobie masz wartościowego. Ale- teraz zmierzam do meritum- to nie jacyś tam przypadkowi ludzie ze studiów lub pracy są sensem Twojego życia ;) oni są tylko tłem, a WŚRÓD nich sama musisz sobie znaleźć tych kilka jednostek które sprawią że Twoje życie będzie o niebo lepsze!!! i tych kilk jednostek- bliskie przyjaciółki - lub chociaż jedna bliska i bliscy dobrzy koledzy. To jest ogromnie ważne. Nie tylko dla Twojej równowagi psychicznej ale i dla ich szczęścia ;) (oni też ciebie potrzebują, a skoro póki co nie istniejesz w ich życiu, i ich i Twoje jest przez to uboższe..ale tego żadna ze stron jeszcze nie wie...). Powinnaś mieć kontakt i z kobietami i z mężczynami. To co napiszę teraz to akurat tylko moje prywatne zdanie ale... osobiście uważam że warto facetó poznawać - jak kolegów, po prostu "kumplować się" z nimi. Z włąsnego doświadczenia wiem, ze "miłostka" od pierwszego wejrzenia z chłopakiem którego wczesniej nie znałaś zawsze będzie nieporównywalnie GORSZEJ jakości niż miłość która nagle wybuchnie z wieloletniej znajomości z ...tzw. "tylko kumplem". Także...jak widzisz świat stoi dla Ciebie otworem. Musisz dać im siebie. Nigdy nie wątpić. Trzymam kciuki! Mam nadzieję zę jeszcze tu zajrzysz.

ja tez jestem samotny tez nie mam nikogo i nie mam z kims gdzies wyjsc przesiaduje cale dnie w domu jedyne rozrywki moje to tv i komp i jescze wyjscie z psami takie zycie co poradzic