rozumie ktoś ta sytuacje?

mam 23 lata moje rowniesniczki wychodza za maz rodza dzieci a ja czuje ze zatrzymałam sie na etapie bycia nastolatka od 4 lat jestem z facetem bylo roznie ale zawsze mi sie wydawalo ze tylko jego kocham i bede zawsze kochac po drodze pojawiali sie inni mezczyzni ale nigdy nie pomyslalam nawet ze moglabym sie z nim na zawsze rozstac do czasu az poznalam innego.... to on zainicjowal ta znajomosc i to on nalegalam na spotkanie, nie wiem kiedy sie w nim zakochalam ale im bardziej prubowalam sie do niego zblizyc tym bardziej on sie odsuwał kilkakrotnie urywalam z nim znajomosc ale on po jakims czasie zawsze sie odezwal i tak w kolko sptkalismy sie rozmwy na gg on robil mi nadzieje a zaraz po tym znowu robil sie obojetny. ja ciagle jestem w zwiazku z moim chlopakiem mimo iz mam swiadomosc ze tylko jedno slowo tego drugiego i rzcam dla niego wszystko.. poki co sytuacja sie nie zmienia a ja ranie innych .jestem cholerna egoistka ale boje sie samotnosci. nie wiem co mam robic czy warto powiedzic temu drugiemu ze go kocham?

i jeszcze zaprosił mnie pare dni temu na firmowa impreze ktora jest w sobote a on zaprosil mnie w sobote i juz ktorys dzien nie daje znaku zycia kurna o co chodzi??? czy to ja jestem jakas nadgorliwa czy on poprostu sobie zemna igra???:(

idiotko

poszlam z nim na ta impreze i bylo super:) swietnie sie bawiał szok juz dawno nie czulam czegos takiego. piec minut po rozstaniu on napisal mi smsa ze mi dziekuje za bardzo mile towarzystwo i do nastepnego razu ale co z tego skoro na drugi dzien cisza...nie rozumiem:(