strasznie boje sie starosci

Starosc mnie przeraza. Mam 25 lat i pracuje z seniorami. Bardzo lubie te prace, lubie starszych ludzi, chociaz bywaja wsrod nich okropne charaktery, ale tak jest w kazdym przedziale wiekowym. Tylko ze teraz jak mysle o starosci to mnie ona wprost przeraza. Boje sie, ze nie bede miala gladkiej skory, ze bede pomarszczona, ale nie tylko o wyglad chodzi. Boje sie, ze bede miala problemy z poruszaniem sie, a moze bede musiala byc karmiona itp bo sama nie bede umiala przy sobie nic zrobic. A jezeli do tego bede miala sprawny umysl i bede swiadoma tego ze bede bezwladna? Albo ze bede miala miazdzyce, otepienie starsze, ze bede robila glupie rzeczy, bede kogos bila, uciekala, bede okropna dla innych, ze bede dla rodziny ciezarem i nie beda mogli ze mna wytrzymac...coz wiem, ze za wczesnie o tym myslec, ale juz mnie to przeraza.

nie boj sie smierc kazdego czeka

nie chodzi o smierc tylko o starosc, obawa przed smiercia to inna sprawa :)

ja tez sie boje. dobrze ze sie dobrze trzymam heheeee

zacznij dbac o siebie, cwiczyc cialo i umysl. Mozesz umrzec jako calkiem sprawna osoba.

bedąc czynna przez czle zycie,zyczliwa ludziom, cieplą w rodzinie. Choroba nie wybiera, ale znam b wekowych ludzi kochanych przez wszystkich, milych, madrych, pogodnych. Starzejemy sie od urodzenia i trzeba to robic z glową.

dbam o siebie, no moze nie tak jak trzeba bo czasem objadam sie niezdrowymi potrawami i az tak duzo nie cwicze ale ogolnie chyba jest ze mna oki. Dodatkowo nie wygladam na moje 25 lat ale po prostu bardzo boje sie tego ze bede niedolezna. Np. moja kochana babcia, ktora zmarla kilka miesiecy temu cale zycie byla bardzo sprawna, aktywna, pomagala innym, miala "twardy" charakter, to byla najwazniejsza osoba w rodzinie, az nagle dopadla ja miazdzyca. W ciagu 2 lat miazdzyca uczynila ogromne postepy w jej mozgu, na poczatku tylko troche zapominala, a pozniej coraz bardziej, na koncu trzeba ja bylo karmic, miala zakladane pampersy, jak bula w szpitalu to chciala uciekac, bo nie wiedziala gdzie jest. Tak mi jej bylo zal. Tak bardzo ja kocham i przykro mi bylo patrzec jak sie meczy, jak chce cos ppowiedziec ale zapomina slow...:(

lepiej mieć parkinsona i trochę wypić niż mieć Alzheimera i zapomnieć wypić

szczegolnie gdy rodzina oddaje taka stara osobe zeby sie pozbyc klopotu...ale dzieci juz zpaomnialy jak rodzice sie dla nich poswiecali

ktos jeszcze ma tak jak ja?