Mam potwornego doła.... nie mogę się z niego wydobyć.

Mam wrażenie , że straciłam kontrolę nad własnym życiem, straciłam zapał do czegokolwiek. Ja nie żyję- a wegetuję :( Nie mam partnera na którym bym mogła polegać, wypłakać się , tak po prostu przytulić. Mam znajomych ale oni tylko od imprez są, ewentualnie jakieś wyjście na piwo do pubu. I tyle- każdy zyje swoim życiem. Najchętniej bym zasnęła, spała i spała. I chyba nie chciałabym się obudzić :(

Widać, że co niektórym brakuje kultury i dobrego wychowania :O Jest ze mną na prawdę źle....

Wiesz co, żałosny jesteś tak jak te Twoje literki....

nie przejmuj sie znajdz jakies zajecie? moze wyciag ozdoby swiateczne i sobie pokoj wystrój

mysl pozytywnie kup sobie deprim lub dziurawiec - ziołowe srodki antydepresyjene, moze pogoda tak wpływa

Tralalalalalala, nie przejmuj sie, to kafeteria, tutaj takie rzeczy sa na porzadku dziennym :o masz rodzine, prace?

Mam rodzinę, ale można powiedzieć, że żyjemy ze sobą jak obcy ludzie. Czuję się samotna, mam znajomych, ale tylko od imprez :O

spoko - nie jesteś sama

jak ja Cie rozumiem...ale kazdego dnia rano mowie sobie "zyj na zlosc innym" i staram sie znajdowac sens zycia w malych rzeczach, naprawde w malutkich. i poki co mi sie udaje, a najlepiej ze mna nie jest, wierz mi. nie mam nikogo praktycznie. ale wiem ze dam sobie rade, bo kto jak nie ja? no kto kurwa za mnie przezyje te kilkadziesiąt danych mi lat? nikt.