jestem ciekawa jak sie potoczyl porod tej pani ktora chciala sama go odebrac

;) czy juz urodzila czy wszystko ok ? co postanowila itd :) pamietacie ten topik ?

ja pamietam..ta co mieszkala za siedmioma gorami ,juz nawet nie pamietam w jakim kraju...pewnie wszystko ok,w koncu to nie pierwsze dziecko

sorry za 2 takie same tematy :)

to bylo w Irlandii pewnie nieglugo znowu zalozy jakies temat, ze chlop ja zdradza, bo ma takie okropne cialo po ciazy

a to ona w Irlandi mieszka myslalam ze gdzies indziej jak Norwegia czy Szwecja i wies

tez ja pamietam:) ciekawe jak sie skonczylo pewnie napisze ze sama urodzila bez zadnej pomocy i wszystko super

a gdzie jest ten topik? może tam coś pisze?

ale jazda byla na kafe wtedy :D:D napewno wszystko sie dobrze ulozylo :)

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4240486

ale sluch zaginal po niej http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4240486&start=450

Przyznać się - gdybyście zaczęły rodzić, a tu cicho, głucho i nie ma kogo o pomoc poprosić (ekstremalne ekstremum), dałybyscie radę? Ja po swojej dwójce wiem co i jak i jesli byłoby bez komplikacji, to z bólem, ale tak...

Porod ustalilam sobie w szpitalu,na kilka dni przed terminem,podano mi kroplowke i po niecalej godzinie od tego malucha mialam juz na rekach...a to czy mnie facet bedzie zdradzal czy nie,nie wiem,ale wiem jedno ze z taka perfidia wypowiadac sie moze jedynie osoba ktorej nic takiego w zyciu nie spotkalo...co nie znaczy ze nie dostanie solidnego kopa od zycia w przyszlosci,czego zycze serdecznie,na zamkniecie geby.

A dałabyś radę odebrać sobie sama ten poród, gdybyś musiała?

autorko no to gratulacje :) a co urodzilas syna czy corke ? :)

przydalby sie znowu taki temat, cos nudnawo ostanio na kafe ;)

a te pytanie czy by sobie poradzila to jest teraz zbdene o postanowila rodzic w szpitalu :)

no i jak ma na imie ? ciekawa jestem ;)

Pytam, bo mnie dziwne mysli nachodzą i stale mam sny, że nie ma mnie kto zawieść do szpitala i umieram przy porodzie sama. Touż trzecia moja ciąża, ale tak sie okropnie psychicznie czuję... Zastanawiam się, czy gdyby coś, to czy dałabym radę

Pracuję w szkole i jak np. zacznę rodzić na lekcji, to co powiem uczniom? "Siedźcie tu grzecznie, idę rodzić?' Jak rok temu chodziłam w ciąży i zemdlałam na lekcji, to oni (gimnazjaliści) mało nie pomdleli razem ze mną. Koleżanka jak przyleciała z odsieczą, to nie wiedziała, kogo ratować najpierw, tak zbledli...

Albo dyspozytorka ie będzie chciała wysłac karetki (u nas najczęściej każe jechać samemu, bo jak się wypadek zdarzy albo zawał?). Będzie mnie wiózł szef... a jak nie zdążymy? Nie chcę, żeby mnie ten facet akurat od "tej" strony (w dosłownym znaczeniu) poznał. A u mnie to szybko idzie - córę ze wszystkim rodziłam trochę ponad godzinę...

pewnie musialabym sobie poradzic,ale lepiej zalatwic sprawe w szpitalu,zwlaszcza jesli to nie pierwsze dziecko,bo ja faktycznie samego porodu mialam 20min,wczesniej 35trwalo zanim kroplowka zaczela dzialac,a w momencie zgloszenia sie w szpitalu bez skurczy mialam juz rozwarcie na 4cm.mam syna...teraz szukam kliniki gdzie mnie beda remontowac gruntownie:)

A jak się robi rozwarcie, a nie ma skurczy, to to się czuje, czy można przegapić? Bo u mnie rozwarcie zaczynało się robić przy silniejszych skurczach, ale za to piorunem...

do adopcji?

hmmm,u mnie zazwyczaj tez,ale nie tym razem,mialam bezbolesne skurcze przepowiadajace,ale bylam w szoku ze takie rozwarcie sie zrobilo...jak sie boisz to sie umow w szpitalu na wywolanie porodu i bedziesz spokojna i zorganizujesz sobie wszystko. ja teraz zaczynam ostra diete,i jade ciac,wyszywac,implantowac...ech ciesze sie ze juz mam to za soba:)

jasne ze oddalam:)

jeśli to wszystko prawda, to życzę Ci, żebyś w końcu odnalazła spokój, zostawiła tamtego buraka, pogodziła się ze swoim ciałem i nabrała pewności siebie. Jeśli to prowokacja, to mam nadzieję, że będziesz się smażyć w kafeteryjnym piekle ;)

Juz wlasnie wprowadzam plan w zycie,a gnoja kopne tak ze poczuje to bolesnie,za te wszystkie lata,za ten ostatni czas kiedy bylam w ciazy,kiedy potrzebowalam wsparcia,opieki i czulosci,a dostawalam ponizenie,zohydzenie,brak zrozumienia i kompletny brak uczuc.Az szlag mnie trafia,jak widze na naszej klasie jak mu ludzie gratuluja syna,dumnemu w d..pe tatusiowi,nikomu nawet przez mysl nie przyjdzie ze ten wielki ,dumny tatus zafundowal mi takie emocjonalne pieklo,ze przeklinalam kazdego dnia to ze jestem z nim,w ciazy,ze musze dotrwac do konca,ktorego nie bylo widac.

serio oddalas do adopcji ?

a po co pytasz?nos w sos...

i bólami partymi sama pojechałam samochodem do szpitala i jeszcze starszego syna po drodze ze szkoły odebrałam :P w sumie zrobiłam jakies 20km w godzinę po tym jak dojechałam do szpitala miałam juz dziecko.... trochę cięzko się skupić za kierownicą jak idzie skórcz, ale jest to do opanowania....