w nerwach sięzmienia

Mój mąż, jeszcze mąż, kiedy się zdenerwuje pokazuje to wyjątkowo agresywnie. Nie bije mnie (tylko raz doszło do rękoczynów), ale wydziera się, prowokuje. Wczoraj wyrzucił mnie z domu. Wróciłam w nocy i usłyszałam tekst " po co wróciłaś?". Nienawidzę go! Chciałam sobie podciąż żyły w łazience. Wydarł zamek w drzwiach i wszedł, zobaczył ze moczę ręce w wannie z żyletką. Próbował mi ją zabrać, ale potem powiedział tylko, że nie będzie mnie ratować, wyszedł i spał w salonie. Nie zabiłam się dla dziecka. Jeśli to zrobię to w jakiś szybszy i mniej drastyczny sposób. Po co dzieciak ma oglądać? Ja szczerze mam już dość życia. DO tej pory to były scenki typu "bo zupa była za słona". Jestem już zmęczona