jego obecnosc mnie paralizuje

na ogole jestem wyluzowna i usmiechnieta,potrafie dostosowac sie do sytuacji i pogadac prawie z kazdym, ale gdy pojawia sie on chocbym nie wiem jak sie starala sie wyluzowac to nie potrafie, nawet jak jestem pijana i z kazdym innym czlowiekiem moglabym konie krasc to przy nim sie spinam od razu odechciewa mi sie bawic i robie sie jakas taka nadeta. i denerwuje mnie to strasznie bo chyba jeszcze nigdy nie bylam przez to dla niego mila choc wiele razy postanawialam sobie ze tym razem bede mila i nic. nie wiem czy leki uspokajajace mi na to pomoga bo alkohol jak widac nic nie daje:P

Czy tylko tak cię dziwnie krępuje.

ja to nawet cześć mu nie mówie - nie żebym nie chciała, tylko jakoś mi przez gardło nie przechodzi

to jest na zasadzie 'gdy go nie widze nie wzdycham nie placze, nie trace zmyslow kiedy go zobacze':) nie wiem moze to jego pewnisc siebie i taki styl bycia ze ciagle czuje sie przez niego oceniana mnie tak krepuje. staram sie jak moge wypadac normalnie i luzno ale zazwyczaj po spotkaniu przychodzimi do glowy milion pytan ktore chce mu zadac a jak z nim jestem to gapie sie jak ciele i milcze i wypadam wyjatkowo malo atrakcyjnie

krepuje? jest twoim szefem czy co?

zakochałaś się....

jest moim kolega ze studiow i gdybym wiedziala czym mnie tak krepuje to nie napisalabym tego posta:)

A skąd jesteś?

nie, nie zakochalam sie, dlatego dziwi mnie moje podejscie do tego czlowieka, bo gdybym sie zakochala to byloby to jak najbardziej wytlumaczalne jestem ze szczecina