Chcialam umrzec..

Myslimy ze to jest niezwykle, jak dar. Widzimy dalej, czujemy dalej. Ale dla zwyklych ludzi jestesmy jednym z wielu typow osobowosci. Emocjonalni,melancholijni, ciagle zapatrzeni w przyszlosc. Dziwni. Zyjacy w swiecie wlasnych urojen i mysli. Mysli. Za duzo myslimy. Komplikujemy,motamy kazda sprawe. Wszystko trzeba doglebnie zanalizowac.opatrzec problem z kazdej strony. Az chce sie krzyczec. A tak naprawde jestesmy smieszni. Jestem smieszna. Mam okreslony typ osobowosci. Zostalam scharakteryzowana, opisana,nazwana,obdarta z mojej niezwyklosci. Pierwszym slowem jakie uslyszalam z jego ust bylo:specyficzny przypadek. I juz nawet nie czuje potrzeby by mowic jak mi zle. I tak nie zostane zrozumiana. Bo jestem smieszna

nie za bardzo rozumiem, moglabys jasnie powiedziec w czym rzecz? chcialabym pomoc ale przysiegam, ze nie wiem o co chodzi:)

*jasniej

Nie nalezy ratowac samobojcow. Teraz juz nie moge tego zrobic. Bo znajda 10powodow by to uprawiedliwic. A mialam byc niezwykla

Nie jesteś śmieszna. Psycholog żeby Ci pomóc, musiał Cię określić, aby dobrać do Ciebie odpowiednie leczenie. Oni mają takie podejście, bo jest ono wymagane. Starają się. Równie dobrze oni mogą powiedzieć o pacjentach, że ich karykaturalizujecie. Wiem, że jest Ci ciężko. Ja mam nerwicę i najprawdopodobniej także depresję. Pomagam sobie środkami ziołowymi bez recepty. Jeśli to nie pomoże, zgłoszę się do specjalisty, bo przestaję już czuć radość. To tylko takie powierzchowne i ulotne... A ja chcę być szczęśliwa, chcę żyć normalnie.

omg, czy ty potrafisz pisac tylko o jednym? masakra jakas:p idz stad trolu, to powazny temat.

o sobie. :) walcz. pozdrawiam.

Opierdziane, mimo wszystko jestes fajny.. Bo glupi i prosty

polecam ksiazke "Sekret" autorka to rhonda byrne. jest dobra na wszystko! aaa o psychologa chodzilo...nie jestes smieszna, nikt nie jest smieszny gorszy! kazdy na swoj sposob jest wyjatkowy i wspanialy. ocena psychologa jest TYLKO ocena psychologa - on okresla cie z medycznego punktu widzenia. zreszta ja zawsze uwazalam ze psycholodzy to ludzie ktorzy sami ze soba maja b.duze problemy...

ludzie każdy ma sile aby się dołować i twierdzić, że chce umrzeć a czy ktoś ma siłe aby zyć i cieszyć się życiem? czy samobójcy nie wiedzą , że idą na łatwizne i nie ranią tylko siebie ale i całą rodzine? Idą święta cieszmy się tym bo a nóż widelec coś wyjątkowego się w tym czasie wydarzy? :) pozdrawiam

Mialam zniknac tak poprostu. A teraz nie moge. Bo kazdy chce pomoc a tak naprawde nikt nie probuje zrozumiec

Śmierć to jest jakieś rozwiązanie... globalnego efektu cieplarnianego. :P

Mialam zniknac tak poprostu. A teraz nie moge. Bo kazdy chce pomoc a tak naprawde nikt nie zrozumie. I co z tego ze faszeruja mnie lekami.

skoro chcą pomóc, to starają się zrozumieć. widocznie zbyt wiele wymagasz, dla niektórych zrozumieć jest zbyt trudno, a naprawdę tego chcą. skoro kochasz skomplikowane, nie upraszczaj ich zachowań.

Mialam sile. I naprawde chcialam ale ile mozna czekac az w koncu cos sie stanie

Xxx.. A znasz to uczucie? Z jednej strony perfekcjonizm, poczucie wyzszosci wladzy a z drugiej niemoc, poczucie wlasnej bezwartowosci. Jedno przemawia przez drugie. Jakbym byla dwiema roznymi osobami

dyndam debilu

jeżeli masz zaniżoną samoocenę i stałe odczucia niepewności wtedy pojawiają się lęki , które podświadomie tłumisz poprzez budowanie lepszego ,władczego, perfekcyjnego JA w celu osłabienia prześladujących Cię stanów niepewności lęku. ( tzw. osobowość neurotyczna).

wiesz, ja jestem, że tak to ujmę z kompletnie innej bajki... Zmagałam się z depersonalizacją, nerwicą natręctw, ale jakoś przez to przeszłam. Teraz walczę od dość długiego czasu z dysmorfofobią i depresją. Towarzyszą im pozostałości nerwicy natręctw, pewne elementy nerwicy lękowej. Pewnie też zaburzenia osobowości. Jest naprawdę bardzo ciężko. A obdarzona zostałam bardzo dobrymi zdolnościami aktorskimi, więc poza moimi najbliższymi, absolutnie nikt nie zdaje sobie sprawy z mojego stanu psychicznego, który podupadł już dość dawno temu. Mam wsparcie rodziny, to dużo, ale nie wystarczy, żeby zacząć żyć normalnie. Potrzeba leków i przede wszystkim chęci walki. Ja chcę żyć całą sobą, dlatego tym bardziej cierpię z powodu takiej nieumiejętności. Ale walczę i walczyć będę.

biegaj i ćwicz - dostarczysz sobie trochę endorfinek , które będą równoważyć złe stany emocjonalne {kwiat]

xxx.. Od czego to sie wlasciwie zaczelo?

xxx.. Od czego to sie wlasciwie zaczelo?

Sama nie wiem, jaki był początek. Wiem tylko to, że teraz po prostu się rozsypuję. Staram się usilnie jakoś to wszystko posklejać, mam pomoc najbliższych, ale to przecież nie są puzzle dla pierwszaków, tylko puzzle dla ekspertów. Jeśli chcesz wiedzieć jak to u mnie wyglądało, to musiałabym napisać książkę, tego aż tyle było. Ale chcę w końcu wyjść na prostą.

Wyssany.. Mi sie nic nie chce

rozumiem Cię , też tak miałem. Dieta antystresowa + biegi i ćwiczenia( musisz sobie podnieść serotoninę ). Ja już prawie wyszedłem.

Ja autentycznie Zaczelam pisac ksiazke.. Ale po 40str spalilam. Mnie zawsze cieszyla ta innosc.ta niezaleznosc od innych. Tylko gorzej jak przychodzily te gorsze dni,tzw rozsypka. Jaki widzisz sens w wyzdrowieniu? Co to Ci w ogole moze dac? Świat sie od tego nie zmieni

Wyssany.. Depresja?

Wiesz, świat jest taki jakim go widzimy i jaki tworzymy. Ja byłam szczęśliwa, czułam się szczęśliwa i nigdy tego nie zapomnę. Chociaż gdzieś daleko zawsze trwały wojny, ludzie byli zgryźliwi, codzień w wiadomościach mówiono o zbrodniach- przecież świat nigdy nie był idealny. Ale ja wszystko widziałam inaczej. Chcę żyć normalnie, chcę być szczęśliwa.

Myślę że tak :(:( :(. Albo dystymia ( taka słabsza depresja ).

xxx nie możesz pić alkoholu, zero dopalaczy i tego typu używek czy też odżywek.