Oświadczył mi się w Wigilię, a mnie... zatkało

może masz rację - przemyśleć zawsze trzeba, ale to fakt że zaręczyny na próbę to jest już jakaś zabawa w ciuciubabkę;) - o to bardziej mi chodzilo

w zasadzie zaręczyny zawsze można zerwać io liczyć z się z tym że związek może aczkolwiek nie musi się rozpaść. to że przyjęłaś pierścionek nie oznacza że w ciągu roku masz wyjść za niego,zaręczyny to propozycja małżeństwa i chęć pojęcia ciebie za żonę. z dwojga złego lepiej zerwać zaręczyny niż walać się po sprawach rozwodowych :D można życ w stanie narzeczeństwa po kilka nawet lat i stopniowo dojrzewać do decyzji o ślubie(lub jego braku) ale ja sobie mówię 'jak nie spróbujesz to się nie dowiesz' też zawiodłam się na byłych partnerach,miałam na początku wielkie wątpliwości do mojego G. i do naszego związku,w miarę bycia ze sobą przekonywałam się(a włożyłam w to sporo wysiłku),zaręczyny przyjęłam(również mnie zaskoczył choć czasem coś przebąkiwał na ten temat) ale wszystko potoczylo się ok.byłam wreszcie na tyle przekonana,zgodziłam się na zareczyny i na ślub.i naprawdę czasem warto zostawić za sobą przykre chwile z przeszłości,przesyać o nich myśleć io cvieszyć się tym co się ma.jak bym cały czas myślała o tym jak byli faceci mnie zranili,to bym straciła najkochańszego czlowieka :) cóż,ja miałam tak,ty jesteś inną osobą,sama podejmiesz najlepszą dla siebie decyzję.

Autorko - a czy Ty go kochasz? ;-) wspomnialas o roznych 'za" ale akurat nie o tym, zdaje sobie sprawe, ze nie kazdy zawiera malzenstwo z powodu milosci, ale cos mi mowi ze Ty nie zaliczasz sie do tej grupy;-) rozumiem, ze o tym nie myslalas, propozycja Cie zaskoczyla - a jestes odpowiedzialna - a partner wydaje sie odpowiedni... moze brakuje Ci jednak tego "czegos" np. zakochania? ;-)

Witam w drugi dzień Świąt. Bardzo Wam dziękuję za wszystkie opinie. Porozmawialiśmy wczoraj szczerze, powiedziałam, co czuję, on powiedział, dlaczego zdecydował się na oświadczyny i jakoś się tek od razu "lżej" zrobiło, wszystko przestało być takie "przerażające". Wzięłam pierścionek, postanowiliśmy, że w okolicach lutego zamieszkamy razem i zobaczymy, jak nam się będzie wspólne życie układało. Ktoś napisał, że życie jest za krótkie na ciągłe robienie rachunków. W sumie racja, bo jeśli chodzi o 100% pewność, to chyba w moim przypadku taka nie istnieje, bo zawsze z tyłu głowy kołacze się jakieś "ale" i to nie dlatego, że nie kocham mojego chło... narzeczonego :D i nie jestem go pewna, tylko dlatego, że w życiu nigdy nie można być pewnym na 100% Zdarzają się przecież różne, których się przewidzieć nie da. Jeszcze raz wszystkim dziękuję i życzę udanego drugiego dnia Świąt, teraz pewnie będziemy się spotykać na tym forum ;)

Ale fajna świąteczna historia, Autorko, z tego, co piszesz widać, że jesteście udaną parą. Dużo szczęścia Wam życzę!!

"w życiu nigdy nie można być pewnym na 100% " - otoz to ;-) zgadzam sie w 100% ;-) co nie zonacza ze nie warto probowac .. ;-)

Przeczytałam cały wątek i też myślę, że dobrze zrobiłaś. Teraz będziesz miała czas na poukladanie sobie wszystkiego, a nie zraniłaś uczuć chłopaka. Piszesz, że zamieszkacie razem, macie do tego warunki?

:) Już mi dużo lepiej, wygląda na to, że z zaskoczenia na całą tę sytuację zareagowałam strachem, teraz, kiedy już sobie wszystko przemyślałam, to się cieszę. Niby mówi się, że dziewczyny wolą zaręczyny-niespodzianki, jednak wygląda na to, że ja jestem wyjątkiem. Mamy gdzie mieszkać, ja mam własne mieszkanie :)