Potrzebuję czyjejś rady

:(

rada pierwsza i najwazniejsza-nie na tym forum

Wierzę, że ktoś się znajdzie :)

jaki temat?

obrzuci Cie najgorszymi jak juz zapytasz na konkretny temat

powiem wprost, zechcij zostać moją kochanką, gdy dojdziesz do wagi 61 kg. i bez stresu żadnego będę mógł przenieść Ciebie na rękach przez próg izby :)

To może napiszę w czym rzecz: mam 19 lat, wyglądam na mniej (mam "młodą" buzię). Słyszałam, że jestem ładna (od kilku osób). Nieznajomi, którzy widzą mnie tylko na zdjęciach, piszą, że jestem śliczna, piękna. Ma się to nijak do rzeczywistości - mimo mojego wieku nigdy nie miałam chłopaka, nigdy nawet się nie całowałam. Nie wiem, z czego to wynika - wyglądam inaczej na zdjęciach? A może moje kompleksy i brak pewności siebie działają "odpychająco"? Moje kompleksy to: jestem zbyt szczupła (chociaż podobno przesadzam, ale jednak), od pewnego czasu pogorszyła mi się cera (nie ładnie to wygląda), dziecinny wygląd. Dawno temu dodałam na pewnym portalu społecznościowym chłopaka (rok starszy) do list znajomych. Teraz, po kilku latach on się odezwał zapraszając mnie na Sylwestra. Odmówiłam, chociaż chciałabym go poznać. Bałabym się jego reakcji kiedy zobaczyłby mnie w realu :O

to normalne Zaopatrzona w usmiech i optymizm powinnas dac rade wszelkim ewentualnym przeszkodom.

ale w czym problem? po pierwsze nie ma co ulegac jakiejś dziwnej mani ze "wszyscy w koło się już z kimś przespali" a ja nie więc jestem dziwa,niefajna i beznadziejna po drugie-dziwne jest zachowanie tego kolesia -po kilku latach zaprasza cie na sylwestra?? a po trzecie dziewczyno !! nie wygląd się liczy ale wnętrze :) i uwierz mi na słowo ze ludzie odbierają nas samych o niebo lepiej niż nam się to zwyczajowo wydaje :)

Dzięki za odp... ;) Mam zrytą psychę i tyle. Ciągle się do kogoś porównuje, każdy jest lepszy...

Właśnie szukam jakiś poradników psychologicznych (tak, wiem, to głupie :/) Przez pewien czas chodziłam do psychologa/psychoterapeuty (w związku z czym innym - miałam bóle brzucha, ale ostatecznie zdiagnozowano chorobę), jednak z Panią Psycholog poruszałyśmy inne kwestie, bo ona sama stwierdziła, ze ten brzuch w moim przypadku to mały problem. Niestety musiałam zaprzestać wizyt (kwestie finansowe)

Rano podniosę, może więcej osób się wypowie...

daj se siana dziewczyno :* na wszystko jest czas i nie ma się czym schizować

Tzn mi nie chodzi o to całowanie czy seks, tylko po prostu chłopak mi się podoba i z jednej strony nie chcę "marnować szansy", z drugiej boję się odrzucenia :O

Ciągle się do kogoś porównuje, każdy jest lepszy... To dobra cecha byle nie była dominująca , zawsze znajdzie się ktoś mąrdzęjszy ładniejszy , szybszy ,większy , sprytniejszy , smaczniejszy etc. Dobrze motywuje do pracy nad sobą .

bez ryzyka nie ma zabawy, zreszta nic nie tracisz a mozesz sporo zyskać

Niby tak, ale... spojrze w lustro i myślę sobie "Jest fajnie, jestem zgrabna" itd A potem zobaczę koleżanką (nie koniecznie urodziwą), ale ma: tyłek, duże piersi - jest kobieca...

mądra indianka - masz rację... ;) Generalnie napisałam mu, że idę ze znajomymi, ale może ogarniemy coś po nowym roku. A on mi odpisał: "hmm... Znaczy, jeśli...miałabyś ochotę się spotkać :) to byłoby miło :)" Nie wiem, czy to wahanie, czy co...

a serio idziesz ze znajomymi? czy tylko tak kitowałas?

Serio

Ludzie odbierają nas tak, jak sami siebie odbieramy. Jak uwazasz siebie za atrakcyjna, tak bedziesz sie podswiadomie zachowywac i tak bedziesz odbeirana. Masz chyba bardzo niskie poczucie wlasnej wartosci?

o umów się z nim na kawę i spacer na nowy rok ;) nic nie tracisz a jak pisała Wii -ludzie odbierają nas lepiej niż się spodziewamy :) uszka do góry i skoro widzisz ze i on chce i ty chcesz to nie uciekaj tylko spotkaj się z nim :) moze akurat to będzię najlepszy kumpel jakiego mogłabyś sobie wymarzyć ? niekoniecznie chłopak :P

"Ludzie odbierają nas tak, jak sami siebie odbieramy. Jak uwazasz siebie za atrakcyjna, tak bedziesz sie podswiadomie zachowywac i tak bedziesz odbeirana." Wiem :( "Masz chyba bardzo niskie poczucie wlasnej wartosci?" Niestety tak

Takie porównywanie, wcale nie wplywa pozytywnie :o Zawsze jest tak ze jedni są w czyms lepsi, a w czyms gorsi. Kazdy ma w urodzie cos "lepszego" i kazdy coś "gorszego"

jakiego rodzaju poradników psychologicznych szukasz? wiesz czemu masz takie niskie poczucie wlasnej wartosci? na zdjeciach sie raczej wychodzi "mniej" korzystnie niż w rzeczywistosci ;)

Poradniki dotyczące asertywności, relacji międzyludzkich, poczucia własnej wartości... Zmiany sposobu myślenia, coś w tym stylu. "wiesz czemu masz takie niskie poczucie wlasnej wartosci?" Nie mam pojęcia... Zaczęło się od gimnazjum, wcześniej byłam takim "hej do przodu" dzieckiem, wszędzie się pchałam (chciałam wwystępować itd), wszystkich ustawiałam pod siebie: byłam silną jednostką grupie. Nie wiem co się stało w gimnazjum, w każdym razie byłam jakby odrzucona przez klasę (pamiętam jeden moment z początku gimnazjum, kiedy to pokłóciłam się o jakąś głupotę z pewną dziewczyną z silnym charakterem - miałam na to "odwagę", a już niedługo potem w życiu bym się na to nie zdobyła) i od tamtej pory się zmieniłam. Zaczęły się kompleksy (jak to w tym wieku), najgorszym były krzywe zęby (obecnie noszę aparat, niedługo zdejmuję). W każdym razie ciężko powiedzieć, co jest tego rpzyczyną

a jacy rodzice byli w tym okresie (gimnazjum) wiedzieli o tym co sie stało? sądze ze zauwazyli jakas zmiane w zachowaniu? jak na to się zaopatrywali?

Mieszkam z mamą (od ok 2 roku życia), wiedziała mniej więcej co się dzieje w gimnazjum

jak na to reagowala? co mowila?