Gdybanie o problemach damsko-męskich

Pisząc to zamykam pewien okres w moim życiu. Jako mężczyzna nie będę żalił nad moim problemem się bo już się z nim pogodziłem, ale mimo to smutek pozostanie. No do rzeczy! Pewnego dnia po rozstaniu z naprawdę wyjątkową kobietą, leżałem( po prostu się leniłem i myślałem) na swoim łóżku zastanawiałem się dlaczego mężczyźni i kobiety mają tak duży problem z dogadaniem się między sobą. Po wnikliwych przemyśleniach doszedłem do kilku spostrzeżeń (a raczej morza). No nie przedłużając postawie kilka pytań na które odpowiem(mam nadzieje że właściwie).: -Dlaczego kobiety będąc w związku (nie ważny jest długość jego trwania) często nie mówią swojemu partnerowi o swoich problemach(typu mam problemy z okresem, odchudzam się potajemnie, itp.) -Lub dlaczego facet zawsze chce wyjść na takiego „fajnego” np.: „wyciskam 150 na klatę” i wiele innych na pewno panie mogłyby wymieniać to godzinami, ale po co?! Na ten pod-wątek jest oczywista i jedna odpowiedz mianowicie „STRACH” . Powody mogą być różne od strachu przed zbłaźnieniem się po strach przed nadmiernym zaangażowaniem. Lecz każda płeć reaguje inaczej na to uczucie. Problem też leży w zaufaniu w dzisiejszych czasach nieufność jest na porządku dziennym Kobiety-boją się otworzyć przed partnerem , z powodu nie zrozumienia i strachu przed zranieniem ich uczuć. Ciężko jest mężczyźnie otworzyć przed sobą taką partnerkę (trwa to lata lub nawet całe wspólne życie). Ale jestem święcie przekonany jeżeli się nawzajem kochają i są gotowi na ten krok to wszystko powinno się ułożyć po jak najlepszej drodze. Mężczyźni natomiast swój strach maskują swoim słynnym „EGO” ,czyli pokazują że są tacy a tak naprawdę jest zupełnie inaczej. Panowie są bardzo często niedojrzali lub swego rodzaju nie poważni ale jednak taka jest nasza natura i nic na to się nie poradzi (to tak jakby kobieta nie chodziła z koleżankami na chociaż by plotki). Przez „ego” faceta jest się równie ciężko przedostać jak przez mur tajemnic kobiety. Dla mnie najlepszym sposobem na tego rodzaju sytuację, jest przede wszystkim cierpliwość, zaufanie, pewnego rodzaju zrozumienie; partnerzy naprawdę muszą rozumieć dzielące ich różnice i je w pełni akceptować. A także co najważniejsze muszą DUŻO ze sobą szczerze rozmawiać. Nie musi być przykra rozmowa, możecie zrobić z tego zabawę np.: mówić o swoim partnerze w 3-ciej osobie. W ten sposób możecie uniknąć kłótni, a powiecie co byście chcieli zmienić, to naprawdę ważne zwłaszcza dla kobiet. To że mogą porozmawiać ze swoim partnerem bez nie potrzebnych uniesień, naprawdę zaczyna je ośmielać wobec niego . A tak a pro po takich kłuni… Panowie pomyślcie czasem!!! Kobieta najbardziej tajemnicza i zarazem wspaniała istota jaką mieliście sposobność poznać w życiu otwiera się przed wami i mówi, że: „Nie czuje tego co kiedyś” , a wy drzecie mordę i unosicie się dumą. Kobieta mówiąc TO chce WAS PANOWIE NAKŁONIĆ DO DZIAŁANIA! Mówi w ten sposób: „oddaliliśmy się od siebie zróbmy coś z tym, bo cię kocham i chce być z tobą ale tak nie może być” albo „Chce by było jak dawniej mam dość rutyny” Chciałem na zakończenie tego rozdziału dodać że ze zaufanie partnerów do siebie spełnia tu kluczowa rolę ,a im bardziej się na siebie otworzycie tym większe będzie wasze zaufanie względem siebie i miłość jaką się darzycie. NO TO NA RAZIE TYLE JAK MIĘ NATCHNIE WENA I CZAS POZWOLI TO NAPISZE O KOLEJNYM PROBLEMIE. Mam nadzieje,że ten tekst dał wam do myślenia i czekam na komentarze,propozycje i sprostowania wszak jestem tylko człowiekiem w dodatku mężczyzną :P