jestem inna czyli DDA a zwiazek

Gdy mialam 6 lat moi rodzice sie rozwiedli(moj tato byl alkoholikiem). Nie bede tu wspominac o ekcesach przed i po rozwodzie. Gdy mialam 10 lat, moj tato zmarl (trzustka rozlala sie po calym organizmie). Bylam tez w zwiazku na odleglosc, facet po 2 latach pijany mnie zdradzil- odeszlam. Od tamtej pory nie angazuje sie emocjonalnie. Studiuje 3 kierunki studiow, pracuje od czasu do czasu, wychodze ze znajomymi. Planuje sobie zycie co do sekundy. I jestem szczesliwa. A wlasciwie to bylam dopoki nie pojawil sie on. On chce porozmawiac o nas. Ja mam wrazenie, ze nie zasluguje na niego. Jest tez bardzo bogaty, a ja do takich nie naleze. Nie chce go ograniczac. Jest inteligentny, ambitny, wychowany...same pozytywy. On nie wie o mojej przeszlosci. Zamierzam mu o niej opowiedziec. Chyba sie w nim zakochalam, ale nie wiem czy to ma jakies szanse. Boje sie. Wiem, ze jemu tez na mnie zalezy. Tylko ja nie chce mu zabierac czasu... Co robic ?

nie jesteś inna tylko robisz z siebie inną a dda to nie wyrok śmierci ani cukrzyca a i takie przypadłości ludzie miewają i starają się żyć normalnie więc ŻYJ

powiedz mu o całej swojej przeszłości,bo to przecież nie Twoja wina ,że miałaś takie dzieciństwo...,a przecież jeśli on naprawdę Cię koch a i zależy mu na Tobie ,to na pewno Cię zrozumie i będzie jeszcze wyrozumialszy i czulszy dla Ciebie:) Więć do roboty,w końcu bycie szczęśliwą Ci się należy ,po tym co przeszłaś... WEJDŹ I PRZEKONAJ SIĘ,ŻE BYŁO WARTO...!!! http://chomikuj.pl/WYKORZYSTAJ_SWOJA_SZANSE

pierdolenie o tym dda.. nadużywanie określenia by sobie tłumaczyć... właśnie, ale co ? haha

Powinnaś poszukać pomocy na terapii dla DDA., porozmawiac z psychologiem. Samej bedzie Ci ciezko pozbyc sie takich mysli i poczuc sie w pełni wartościowym człowiekiem. Czuje sie wartosciowym czlowiekiem, nie uwazam sie za gorsza kategorie. Tylko widoczne sa miedzy nami roznice materialne, nie chce byc jego utrzymanka, nie chce go tez ograniczac przez to. Pomocy psychologa rowniez nie potrzebuje, tacie juz dawno wybaczylam, swietnie radze sobie w zyciu. Gdy mowie ludziom, ze nie mam ojca i dlaczego, wszyscy sie dziwia i mowia, ze nie widac tego po mnie. Topik mial raczej pokazac, ze jestem osoba z przeszloscia, ze trudno mi sie zdobyc na cos takiego jak zaufanie.

Jest, bo nie chce mu zabierac czasu. Mam wrazenie, ze jest za idealny dla mnie....

Jakby się nie zastanowić to jakieś 2/3 populacji w wieku 18-30 lat to dda. ;) Kiedyś takie czasy były że chlali ile wlazło. A co ma te twoje dda do życia ? do związku ? Bzdury.