do was

mam pytanie. widzac osobe cichą,troche zamyslana i troche wygladajacą na smutną, ktora prawie wgl sie nie odzywa, od czasu do czasu tylko sie usmiecha, czasami smieje sie z uslyszanego zartu znajomych. Ogolnie prawie sie nie odzywa, slucha lekko sie usmiechajac. co myslicie o takiej osobie ? czy tak jak inni uwazacie ze jest jakas "dziwna( w sensie negatywnym) i jest "odludkiem" ? a moze zastanawiacie sie "co z na jest", o czym mysli i chcialibyscie ja bardziej poznac ?

jakbym czytala o sobie:O

sama nie jestes :P :*

nikt ?

jw

Po prostu mam taką osobę za nieśmiałą...ale nic negatywnego w tym nie ma

aha..| dzieki

jeszcze ktos ?

Mnie by taka osoba zainteresowała, bardziej od tych wszystkich tzw. dusz towarzystwa. Ale ponieważ sama jestem osobą nieśmiałą, nie miałabym odwagi zainicjować rozmowy. Chociaż, kto wie, czasami popełniam desperackie czyny.;)

milo to slyszec. ale wydaje mi sie ze wiekszosc raczej "patrzy sie dziwnie, ze stoi i nic nie gada" a nawet pozniej taka osoba jest obgadywana. Osobisci uwazam ze takze zainteresowalabym sie taka osoba, tak naprawde nie wiadomo dlaczego taka jest i co w sobie kryje :P

Niestety,takie osoby często są uważane za zarozumiałe :(

dla innych. Wniosek się sam nasuwa: skoro nic nie mówi, to nie ma nic do powiedzenia. Oczywiście nie ,musi tak być, ale ważne jest wrażenie, jakie się sprawia na innych.

o.. a dlaczego tak uwazasz ?

ale jak ona uwaza ze to co powie nie moze nikogo zaciekawic..

jeszcze wyjaśnię: ja nie byłabym zainteresowana nawiązaniem kontaktu z kimś, kto tylko stoi i się uśmiecha nie wiadomo do czego. Gdyby powiedziała coś, co by mnie zainteresowało - spróbowałabym podtrzymać tę rozmowę. Ale jeśli ona nie byłaby chętna - to odeszłabym. Rozumiem nieśmiałość, ale nie wyobrażam sobie w większym towarzystwie zajmować się tylko jedną osobą, któa nie wie, co ze sobą zrobić i po co w ogóle przyszła na spotkanie.

no to ma problem (zakładając, że ma coś ciekawego do powiedzenia) i musi sobie sama poradzić - bo nikt tego za nią nie zrobi. Niech obraca się na początek w towarzystwie osób znajomych, w małym gronie. A jeśli już decyduje się na "większe" spotkanie - niech "poćwiczy" rozmowę w domu przed lustrem i na głos. Serio! Można przygotować jakiś neutralny temat i wykuć na pamięć.

chyba sie z Toba zgodze, mimo ze wlasnie sama naleze do takich osob..

Też jestem nieśmiała ale nieraz spotykałam się z wrogością. Tak jakby ludzie uważali,że mam się za kogoś lepszego i dlatego się nie odzywam...

Ja już to wiem, że czasami takie osoby są uwazane za zarozumiałe. Ale ponieważ sama jestem taką osobą, wiem, że to nie jest prawdą. Raczej takie osoby wydają się skrywać jakąś tajemnicę. Ten kto się odważy i postara sie poznać taką osobę może być mile rozczarowany. Ale nie każdemu się chce poznawać "takie" osoby, łatwiej doczepić łatkę "zarozumiały bufon". Dotrzeć do osoby "zamknietej" wymaga trochę czasu i trudu, a kto teraz ma na to czas? i ochotę?

ja też - dlatego trochę ostro ją - tę enigmatyczną osobę - potraktowałam. Bo z nieśmiałością można walczyć. I można wygrać. Nie - żeby od razu stać się duszą towarzystwa - nie każdy tego potrzebuje. Ja też bywam uznawana za dziwaka, bo nie śmieję się z dowcipów, które mnie nie śmieszą (np. wulgarnych) i oczywiście są komentarze typu: "O, nie zrozumiała!" Odpowiadam więc, że zrozumiałam, ale że mnie to nie bawi. I już inaczej jestem postrzegana - jako ktoś, kto ma własne zdanie i nie bi się go wyrażać. To taki przykład - jest ich dużo, ale właśnie w taki sposób walczyłam z opisanymi przez ciebie zachowaniami. Kontynuując tę sytuację :-) zawsze znajdzie się ktoś, kto spyta - jaki rodzaj dowcipu mnie bawi - więc mam jakiś jeden lub kilka - wykutych na pamięć. I tak rozmowa zaczyna się rozwijać....... Mam nadzieję, że nie naplątałam tu za bardzo :-)

dotrzeć do osoby zamkniętej, ale jeśli ona odrzuca te próby dotarcia do niej - właśnie przez odpychającą postawę? Niech też się trochę chociaż postara.

jesli komus sie zechce "otworzyc" taka osobe, moze wlasnie sie "zdziwic" ile kryje w sobie i ze jest naprawde ciekawa osoba> takie osoby sa inne bo duzo "rozmyslaja", potrafia duzo zrozumiec i maja czasmi zupelnie inni, ale bardzo ciekawy poglad na swiat. Takie osoby raczej nie sa zarozumiale..

tak. niech sie posatara. ale czasami warto ponownie probowac.. bo niektorym nie jest latwo.. czasami maja rozne "problemy" i nie chca sie tak "szybko i Latwo" otwierac.. na "ludzi" dl ktorych ma uraze.. bo kiedys miala "przykra" sytuacje

wiec prosze abyscie nie oceniali od razu takich osob.. tylko najpierw postarali sie dowiedziec o co "tak na prawde chodzi"

Dlatego dużo zależy od sytuacji - inaczej ludzie zachowują się na np. dyskotece, gdzie jest głośno i jest się w większym gronie, inaczej w bardziej kameralnych warunkach. Ale to i tak nie zwalnia ludzi od pracy nad sobą. Nie wystarczy czekać w kącie aż cię zauważą. Czasem można zrobić jakiś maleńki - ale zauważalny - kroczek do przodu :-) Przecież skoro toczy się jakaś rozmowa - to zawsze można powiedzieć - zgadzam się z tym. Albo nie zgadzam się z tym, bo miałam podobnie i zrobiłam tak i tak. Albo: też byłam na tym filmie, fajna muzyka, znacie zespół XXX? Nie wiem - przykładów jest mnóstwo. Np. toczy się rozmowa o ciuchach, o modzie: wiecie, właśnie się dowiedziałam, że jestem zimą! Od razu poleciałam do sklepu i kupiłam sobie świetny sweter, tylko nie wiem- nosić go z paskiem czy bez....... Baby podtrzymają taki temat :-) Po prostu warto mieć parę gotowców na różne okazje. Pewnie, że nie od razu jest łatwo i przyjemnie.

No dobra - ostatni raz: ja zaczęłam zmieniać swoje zachowanie, kiedy zobaczyłam, że jestem właśnie tak postrzegana - jako nudna, nieciekawa osoba. Wiedząc, że tak nie jest - nie miałam wyjścia, za wszelką cenę chciałam pokazać swoje lepsze ja.

NeverTooMuch wiec prosze abyscie nie oceniali od razu takich osob.. tylko najpierw postarali sie dowiedziec o co "tak na prawde chodzi" Wiesz, ten apel zrozumieją osoby wrażliwe. Ale takim chyba nie trzeba przypominać o tym. Ludziom powierzchownym, pustym, głupim nie warto odkrywać swojej wrażliwości. Poranią Cię tylko i przysporzą bólu. Trzeba wyczuć przed kim można sie otworzyć a przed kim uciekać.

oki. dziekuje za twoja wypowiedz. bardzo mi pomoglas :*

"a jakze" - tak, takie osoby bardziej potrafia sie w kogos "wczuc"" i zrozumiec.. ale mysle ,ze inni tez moga w jakis sposob zrozumiec.. nie wolno od razu zakladac ze ten i ten jest zly.. ja wlasnie tak rozbie ;/ po prosty wystarczy ze deomie sie ze ktos cos na mnie powie albo dowiem sie czegos zlego o kims od razu sie zamykam ;/ ( a przeciez to jest wiadome, ze kazdy gada na kazdego i nie ma sie czym przejmowac)