Nie Erotic i nie Fantastic - Prosze o komentarz.

Mam 21 lat. Pracuje w pracy, której nie nawidzę(bank), nie znosze ludzi, którzy tam pracują. Zarabiam tam pieniądze na studia których nie znoszę(prawo). Mam SUPER doła. Kiedy byłem młodszy odnosiłem wielkie sukcesy sportowe, piłka nożna i biegi - nie miałem sobie równych, nikt i nic w sporcie nie mogło mi zgrozić, żadna osoba. miałem tylko mały problem. Rodzice wpajali mi że szkoa jest najważniejsza. Zrezygnowałem ze sportu i poszedłem do najlepszego liceum w mieście. Przez 3 lata szkoły miałem doła. Na boisku byłem najlepszy, w ławce na równi z innymi, czasami nawet gorszy. Napisałem maturę, poszedłem na niby ZAJ**ISTY kierunek jak prawo. mam 21 lat. Nigdy nie znosiłem jak mi ktoś rozkazywał, mówił co mam robić. W sporcie nikogo się nie słuchałem, tylko lepszych od siebie, aby stać się lepszym niż najlepsi. Teraz pracuję 8-9 h dziennie w banku. Prcauje tylko z kobietami, które non stop mówią, to źle, to popraw, zrób to AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. Zarabiam 1500 zł i opłacam studia które również zaczynaja mnie dołować.Już mam 3 egzaminy w plecy(po prostu już mi się nie chce) Teraz codziennie mam ZAJ**ISTEGO doła. Moim marzeniem zawsze było zarabiać mnoóstwo pieniądzy i przekazac je mojej rodzinie aby żyła na luksusowym poziomie, wspomagac akcje charytatywne, dac coś od siebie dla świata a nie byc zwykłym pasożytem. a tak właśnie teraz wygląda moje życie, dzięki ZAJ**ISTEMU wykształceniu. Teraz tylko egzystuje, a mogłem miec wszystko, mialem wiele ofert sportowych, byłem w te klocki bardzo dobry, ale po namowach rodziców i strachu, że może faktycznie coś nie dam rady jestem teraz w czarnej dupie z mega egzystencjalnym dołem. Nie znosze niczego co teraz robie, a moim marzeniem było pomagac innym i rodzinie, dzięki uprawianiu sportu. Teraz nie mam nic, nawet przyjaciół a co najważniejsze, NIE MAM JUŻ ŻYCIOWEGO CELU.Zastanawoam się nad PWST we Wrocławiu, szkoła teatralna, może to przwrróci mi choc odrobinę chęci do życia, ale znowu mogę mieć problem z pieniędzmi, no i musiał bym rzucić prawo na 3 roku, po którym i tak guzik będę miał. Prosze o komentarze. Na dzień dzisiejszy jestem w emocjonalnej rozsypce. Nie neguje wartości edukacji czy studiów, jednak każdy ma w życiu jakiś cel, cel do którego zmierza. Ja z kolei mam czarny obraz przyszłości. Codziennie kiedy wstaję czuję się fatalnie, nie moge sie doczekac momentu kiedy znów będe ukladał sie do snu. To jest straszne. Kocham pomagać ludziom, działać, tworzyć, śmiać się, rozmawiać, bawić się, opiekować się bliskimi, jednak....................... w tej chwili nie poruszam ani jednego z tych elementów. Nie moge nawet mieć ukochanej dziewczyny. Jeżeli mam problem z samym sobą więc jak moge dawac radość innym. Nie mam nawet z kim o tym porozmawiać, rodzicom zależy tylko na mojej szkole i w ogóle nie dogadujemy się. Jestem sam z masą czarnych myśli. Codziennie, gdy ide do pracy niesamowicie się stresuję, ponieważ nie realizuję się w niej i robię wszystko na odwal a to jest bank i mogę narobić niezłego szamba. Jest ZAJ**IŚCIE. Od poniedziałku do piątku praca, której nie znoszę, sobota niedziela studia które już mnie mało interesują. JESTEM BEZNADZIEJNY, pierwszy raz pisze takie rzeczy na forum, ale musiałem, gdzieś to z siebie wyrzucić. Piszcie.

Skoro lubisz pomagać to może pomyśl nad otwarciem fundacji jakiejś, może w tym odnajdziesz jakiś swój cel.

.

jesteś materiałem na nauczyciela WF-u, trenera, ratownika :D rozwiń się w tym kierunku :)

zainwestuj w słowniki: ortograficzny, poprawnej polszczyzny, języka polskiego i powtórz wiedzę ze szkoły podstawowej z języka polskiego a następnie napisz o co ci chodzi raz jeszcze

Całe życie przed tobą, moim zdaniem skoncz to prawo a potem spełniaj swoje cele i marzenia... rozpocznij drugi kierunek;)