Jak sobie radzicie zostawiajac małe dziecko pod czyjąs opieka?

Hej ja sama nie jestem jeszcze matka ale planuje za jakies 2 , 3 lata nia zostac i tak sie zastanawiam jak sobie radzicie drogie mamy wracajac do pracy po macierzynskim? Z kim zostawiacie dziecko? Z mama? tesciowa? opiekunka? Czy nie obawiacie sie ze np. mama, tesciowa bedzie probowala "po swojemu" wychowac dziecko tzn. ze bedzie lekcewazyla wasze polecenia i sugestie odnosnie wychowania dziecka? Mi to prawde mowiac nie daje spokoju... moja tesciowa zawsze uwaza ze wszystko wie najlepiej - wiem ze praktycznie wychowala synka mojej szwagierki-gdy tak pracowala- tesciowa byla cały czas z małym i sa tego skutki- chlopczyk jest rozpieszczony, moim zdaniem egoistyczny, zaczyna manipulowac - ze to mu wolno jak jest babcia , a jak sa rodzice to nie- i wchodzi babci na głowe...Nie chcialabym zeby tak zostalo wychowane moje dziecko / dzieci- ale niewiem co przyniesie zycie i czy nie bede zmuszona zostawic dziecki pod opieka babci...ehhh opiszcie jak wy sobie radzicie - wasze blaski i cienie tej sytuacji

mysle dokladnie tak jak Ty i dlatego zrezygnowalam z dobrze platnej pracy i teraz siedze z synkiem w domu. Ale nie krzywduje z tego powodu bo uwielbiam sie malym zajmowac. :) Gdybym miala wybierac miedzy "nawiedzona: tesciowa a nieznjaoma opiekunka to wybralabym opiekunke. Dobrze ze nie musze wybierac bo nie wyobrazam sobie zebym mogla zostawic dziecko z obca osoba.

Po pierwszym macierzyńskim dzieckiem zajmował się mąż i szwagierka. Mąż pracował na nocki, szwagierka siedziała z małym od 7-12. Po drugim macierzyńskim w domu został mąż, bo ja zarabiałam tyle,że wystarczało spokojnie. Potem nie pracowałam na etacie, tylko miałam swoją działalność, no więc łatwo było organizować wymianę ;P Po 4 dziecku wróciłam na etat. Jak syn skończył 1,5 roku. Najpierw było fajnie, bo mąż pracował na zmiany i tylko co 3 tyg ktoś musiał do małego przyjeżdżać. A od października mąż zmienił pracę, na razie cały czas pracuje na rano i jest ciężko, bo najmłodszy musi być u babci od niedzieli-piątku. Ma 2,5 r i nie ma miejsca w przedszkolu :o Musimy jakoś wytrzymać do września. Odwiedzamy go w środku tygodnia raz. W piątek po pracy mąż małego odbiera, w niedzielę wieczorem go odwozimy. "Marnujemy" urlop bo kiedy się da jeden z nas bierze urlop np w pon, drugi we wtorek i przetrzymujemy małego w domu. Strasznie przykre..bo teraz on jest w najlepszym wieku i uwielbiam z nim spędzać każdą chwilę. Wiem,że u babci mu jest super, bo moja mama to zorganizowana i pomysłowa kobieta i dzieci uwielbiają u niej być (budowy igloo, szalasów, wycieczki śladami zwierząt - picie w plecaku i jedzenie - wypad na pół dnia :D) Syn się nauczył spacerów bez względu na pogodę i w sobotę, niedzielę ledwo kawę mogę wypić, nawet jak leje on musi iść :D Rozgadałam się... Jednym słowem nie można mieć wszystkiego.. Ale ja nie jestem kurą domową i dzieci z takiej mamy mały pożytek by miały....udusiłabym się..

moge wtracic slowko-- to co piszesz jest straszne ... jak mozesz dziecko widziec ttylko w weekend ? :O Dla mnie to nie do pomyslenia , niedlugo dziecko bedzie mowlilo do Ciebie Pani a nie mamo. :P Wiem ze Twoja mama jest super jak piszesz ale mimo wszystko to okrpone ze jest z rodzicami tylko w weekendy :O

Pracuje 3 dni w tygodniu, synus chodzi raz w tygodniu do zlobka, a 2 razy w tygodniu ma nianie. Zlobek wplywa wrecz swietnie na jego rozwoj. Daniel jest wesoly, otwarty, w kolko sie smieje, a panie sa zachwycone jaki on towarzyski i jak uwielbia gdy w okoll niego sa inne dzieci, szczegolnie jak spiewaja :) Niania to mama przyjaciela mojego meza i zarazem przyjaciolka mojej tesciowej, ktora dziecmi zamuje sie ponad 20 lat i mimo, ze ma duze doswiadczenie to szanuje nasze wybory i spsob wychowania (mimo, ze nie zawsze z nimi sie zgadza :) ) i jest po prostu swietna. Takze ja jestem bardzo zadowolona. Fakt, na poczatku bylo mi potwornie ciezko zostawic go z "obcymi". Dzwonilam 5 razy dziennie, mezowi kazalam dzwonic kolejne 5 :p, nie moglam sie skupic na niczym, bo myslalam tylko o nim, co robi, czy je, czy sie wyspal, czy byl na spacerku :P. Teraz, po prawie poltora miesiaca jestesmy juz oboje przyzwyczajeni i radzimy sobie :)

normalnie - cieszymy się chwilami bez dzieci - to oczywiste, że srodowisko ZAWSZE ma wpływ na wychowanie dziecka, czy rodzice tego chcą czy nie :P i moim zdaniem bardzo dobrze, bo nikt nie jest wszechwiedzący i dziecku na pewno przydaje się kontakt z innymi ludźmi jak tylko z mamą i tatą - warto tylko dobrze dobrac te osoby na początek, bo wiadomo im dziecko starsze tym mozliwosci wpływu mniejsze....

A jeszcze powiem, ze ja podobnie jak "moge wtracic slowko" nie wyobrazam sobie siedzenia w domu mimo, ze finansowo moglabym sobie na to pozwolic. W ciazy rowniez pracowalam prawie do konca. Ja osobiscie nie wyobrazam sobie siedzenia na pelnym etatcie w domu i zajmowania sie wylacznie nim. Naleze do osob, ktora musza miec swoj kawalek swiata, do ktorego nie ma wstepu nikt i takim kawalkiem jest dla mnie wlasnie praca, ale ja jestem w o tyle komfortowej sytuacji, ze sama sobie moglam zdecydowac ile dni w tygodniu chcialam pracowace, ale nie kazda z nas ma takie szczescie...Teraz majac synka nigdy nie zdecydowalabym sie na prace na pelnym etatcie. Jesli stanelabym przed wyborem: pelen etat lub siedzenie w domu, wybralabym siedze w domu, ale na szczescie nie musze wybierac i moge pracowac te 3 dni (w sumie pracuje 3,5 dnia w tygodniu, a te pol w domu)

Hm, przeczytalam co napisalam i wyglada tak, jakbym sama sobie przeczyla, ale mam nadzieje, ze wiecie co mialam na mysli. Jestem zmeczona, jeszcze siedze w pracy, wiec stad te zawilosci i niejasnosci :)

daielka znowu atakuje kafe , przez jakis czas jej nie bylo wiec nie moglismy czytac jej " madrosc" :P

Jestem caly czas, wiec cos ci sie pomylilo :)

jagoda369 - wiem,że to straszne i źle mi z tym. Ale po latach zmagania się z prywaciarzami, bycia szefem spadła na mnie jak manna z nieba państwowa robota. Nie szukałam pracy, bo chciałam do 3 lat małego być z nim, ale męczyłam koleżankę, która pracuje w tej robocie 20 lat, że bym poszła na kolanach do Częstochowy za taką robotę i stało się ;P Zatrudniono mnie z dnia na dzień. Głupia byłabym gdybym odmówiła. Wychodzę z roboty i mam wszystko w nosie. Wolne weekendy, święta, o 14.45 jestem w domu. Nie mam nad sobą żadnego szefa, który mi patrzy na ręce ;P Może nie mam kokosów, ale naprawdę po tych wszystkich latach doceniam to,że nikogo nie obchodzi,że mam 4 dzieci. Trudno matce znaleźć pracę, a co dopiero takiej, która ma więcej dzieci. A tam nawet nikt mnie o to nie zapytał. Nie mogłam się nie zgodzić :D Kokosów nie zarabiam, ale mam opłacony ZUS i zawsze mogę sobie dorobić :) A znajomości w służbie zdrowia - BEZCENNE ;P