Gdybyście wiedzieli ,że jesteście chorzy na powracajaca depresje , nerwice ..

..leczenie by nie pomagało , jedynie na jakis czas i nie moglibyscie normalnie funkcjonowac , to czy zdecydowalibyscie sie na podjecie wyzwan takich jak studia , wejscie w powazny zwiazek , urodzenie dziecka itp.?

ja bym skoczył

glupie pytanie.oczywiscie ze tak..malo takich ludzi? nawet nie masz pjecia jak wielu ludzi takie decyzje podejmowali.

Ale powiedzmy ,ze jest to silna depresja , fobie , siedzenie w domu miesiacami itp. Byłam hospitalizowana , przeszłam 3 terapie, mnóstwo lekow,ale nic nie pomaga.Czasami jest lepiej , czasami gorzej , tylko ze to lepiej to dla mnie wyjscie z psem w miejsce gdzie nie ma zbyt wielu ludzi , na wiecej mnie nie stac.

Miałam kolegę, który był chory na depresję chroniczną, był bodajże 1,5 roku w szpitalu psychiatrycznym, skończył studia, ma dobrą pracę i nie narzeka na życie ;)

bo to trzeba wyjść z domu i zmienić otoczenie

Nie zdecydowałabym się, bo wiedziałabym, że to tylko pogorszy mój stan. Napierw umówiłabym się na wizytę u dobrego psychologa.

wkrecasz se dziolszka...pomaga jesli sie chce.a ty dolujesz sama siebie!!! wez sie w garsc.mi zadne leki nie byly potzrebne,zadne terapie,zadne psychole mi nie byly potzrebne tylko sama wiara ze samej mi sie uda!!! to tez sie udqalo :)

Tylko ,że ja sie lecze juz 10 lat ponad i nawet jak mam lepszy okres to pozniej znowu sie zaczyna.

ja moze nie 10 bo mialam fobie spoleczna przez 4 lata. i raz bylam u psychologa po czym swierdzialm ze nie pomoze mi i wzielam sprawy w swoje rece.przeczytalam ksiazki o tej chorobie a jedna ktora miala pomóc.i pomogła mi ta ksiazka ale w duzej mierze samo nastawienie na to ze musze wysdrowiec.wkrecalam sobie ze ta choroba odchodzi i bum....z czasem bylo coraz lepiej i lepiej az wkoncu zaczelam sama wychodzic z domu...schizy zniknely i nie mam juz tej choroby.i nawet nie mysle ze wroci bo jej nie wpuszcze ;)

oj wiem co to znaczy choruje na leki i depresie i byl okres jeszcze przed leczeniem to byl koszmarmyslalem ze sie zabije tak bylo zle zemna nigdzie nie wychodzilem jezeli juz to tylko z mama i noca balem sie ludzi balem sie wszystkiego teraz sie lecze i jest calkiem dobrze nie do konca ale jakos jest

Ja własnie wychodze tylko nocą , do domu tez nikt nie moze przyjsc ,a jak juz musi to udaje ze mnie nie ma i siedze u siebie. Wszystko zalezy od zaawansowania choroby ,niektórzy moga wyjsc z tego sami a inni juz nie. Ja kiedys tez zaczełam zdrowiec dzieki silnej woli ,ale wtedy zdarzyło sie w moim zyciu kilka tragedii i teraz juz ciezko sie podniesc.Poza tym mam ogromne zaległości , skonczyłam tylko liceum, bez matury nawet i kolejny rok nie moge sie zebrac zeby do niej podejsc. Po prostu zawsze składam deklaracje ,ucze sie , po czym nie ide na egzaminy.

Chora, na pewno bym dokladnie poinformowala mojego przyszlego malzonka o stanie mojego zdrowia i jak to przechodzenie depresji przebiega, bo facet powinien miec jasnosc w co siew pakuje.