Nie wiem czy dalej trwać w tym obłędzie

Od 3 miesięcy jestem zakochany w pewnej dziewczynie, choć jestem w II liceum to moja pierwsza taka "fascynacja"... Znaczy byłemdłużej, ale dopiero 3 miesiące temu odważyłem się na coś więcej z Nią, a to głównie dlatego, że zaczęliśmy przygotowywać pewien projekt we dwójkę na styczeń, nie ważne co. Przez te 3 miesiące było wspaniale: SMSy, wielogodzinne rozmowy na gg, było super, choć nie było żadneo spotkania tak w zasadzie sam-na-sam, więc w połowie grudnia zaproponowałem, niestety: Ona odmówiła, wtedy odbyliśmy rozmowę, powiedziała, że jestem tylko kolegą i prosi by nic więcej nie było... taki status quo rwał i trwał, projket okazał się sukcesem etc. na ferie postanowiłem zrobić jeszcze jeden krok... zaplanowałem prezent, coś co bardzo chciała(o czmy dowiedziałęm się od Jej koleżanek). postanowiłem zrobić Jej niespodziankę i wysłałem Jej do domu... Jedna z moich "informatorek" akurat była u Niej i widziała reakcję: na początku płacz z radości, a potem... dowiedziała się od kogo to i wpadła w furię... dopiero dziś po 2 dniach wreszcie udało mi się z nią skontaktować i... stwierdziła, że nie chce ze mną rozmawiać, żebym przestał, bo ona widzi, że jestme w niej zakochany, ale przecież jasno dałą mi do zrozumienia, że NIE CHCE niczego więcej... od tej pory cisza kompletna i teraz pytanie: czy mimo to wolno mi o nią zabiegać? bo nie chcę przestać, naprawdę mi na niej zależy... nie wiem jak się zchować, gdyż jak mówiłem to moja pierwsza miłość, a juz na pewno taka do której się przyznałem przed tą drugą osobą(co zapewniam was, że z moją nieśmiałością nie było łatwe)... co mam robić?

Odpuscic. Co za duzo to i swinia nie zje. W ukladach miedzy dziewczyna a chlopakiem jest pewna linia , ktorej nie wolno przekraczac,. Ty ja wlasnie przekroczyles. dalej bedzie tylko strome urwisko prosto w dol na zlamanie karku.

zniosę wszystko, nawet "wspinaczkę pod pionową ścianę", wszystko przetrzymam jeżeli jest jakokolwiek nadzieja