NIENAWIDZĘ wf-u w szkole!

Nie dość że jestem nieśmiała, na przerwach tylko siedzę pod ścianą, to na lekcjach wychowania fizycznego jestem totalną ciapą, gapą i nie umiem nawet odbić właściwie piłki. Ręce mam jak makaron. Nikt mnie nie chce w składzie. Jutro wf mam na pierwszej godzinie lekcyjnej, dlatego środy zawsze rozpoczynam w złym humorze - to psuje mi cały dzień. Ćwiczę w domu, lecz mi to nie wiele pomaga. Czy ktoś tu ma podobnie jak ja?

Na wf-ie liczy sie RUCH a nie to jak co komu wychodzi, w-f to nie balet. Powiedz nauczycielowi ze bedziesz robic brzuszki zamiast grac, jak mu sie nie spodoba to wyjdz z zajec i niech spierdala na drzewo.

miałam troche podobnie!. ale wziełam sie w garść więcej ćwiczyłam bardziej się starałam. i teraz jest dobrze :)

az sie usmiechnelam :) Twoj opis to ja z czasow szkolnych :)

nna przerwach zawsze sama z zeszytem modlaca sie zeby przerwa sie juz skonczyla albo zeby ktos podszedl pogadac :D na wfie? masakra. gralismy w kosza - uciekalam przed pilka, gralismy w siatke - ani razu nie odbilam, gimnastyka - bralo mnie rozwolnienie ze strachu :D wszyscy robili fikolki na drazku - mi w zamian nauczycielka kazala zrobic jaskolke :/ wszyscy mnie wysmiewali ale ja bylam szczesliwa ze nie musze tego fikolka. przy staniu na glowie prawie kark sobie polamalam, skoki przez kozla - zatrzymywalam sie przed nim, raz sprobowalam skoczyc to zwichnelam palec :D jedyne co lubilam to biegac bo nie bylo zbyt skomplikowane :D gralismy w noge - tekst od nauczyciela : "moze krzeslo ci przyniesc?" bo stalam w miejscu :D w liceum zaczelam kombinowac ze zwolnieniami od mamy, ale mama za czesto wypisywac nie chciala :D

przecież są wakacje

też nie znosiłem w-fu w szkole, szczególnie w liceum, bo nauczycielka idiotka nie mogła zrozumieć, że ja w piłkę grać nie będę