studiować to co się lubi czy to co rodzice doradzają

studiuję na kierunku, króry mnie kompletnie nie interesi. od początku miałam założenie, że przerwe te studia i pójdę na to mnie interesuje od dziecka, czyli muzykologię. dodam że mam uzdolnienia i różne sukcesy na swoim koncie :P wiec, już nie wiem co robić... czy iść za głosem serca i zacząć od nowego roku to co kocham, czy siedzieć na dupie na tym pracowniku socjalnym... doradzcie!

:(

myśleć,mi by było szkoda rzucać studia po jakimś czasie.No ale ja nie poszłabym na coś na co nie chcę :P

"znają życie" , jaka jest ich wiedza o tych kierunkach studiów i na ile i znaja ciebie, twoje mozliwosci, charakter. W zasadzie nalezy isc za glosem serca- ale jesli wiesz dokladnie, na czym te wymarzone studia polegaja i co bedziesz po nich robic ( bo one same predko miną). Ja na przyklad odradziłam synowi politologie , choc chciał ( jemu sie wydawalo,ze to czysta polityka) chocby dlatego,ze wiem,ze w praktyce zanudziły by go lektury z tej dziedziny i pisanie prac na taki temat ( na tyle go znam) , juz nie mowie o braku pracy po. Wybrał za moja lekka doradą ( nie przymusem), kierunek scisly i przy jego charakterze był to strzał w dziesiatkę. Weź tez pod uwage fakt, ze niektóre dziedziny wiedzy ( np historia sztuki,socjologia, historia czy muzykologia własnie) mozna potraktowac hobbystycznie i zgłebiac je na własna rękę. Innych, np medycyna, kierunki inzynierskie, czy takich, ktore wymagaja badan laboratoryjnych w domu sie nie nauczysz. Ale decyzja. po przemysleniu, powinna nalezec do ciebie.

Skoncz te studia i zacznij potem ten kierunek ktory cie interesuje.