smutno mi

jestem załamana. mam dwa egzaminy poprawkowe, moge wyleciec ze studiow. oprocz tego nienawidze siebie, wszystkiiego co robie, jak wygladam, co mowie. chciałabym skonczyc ze soba ale boje sie smierci. co mam zrobic;/juz nie mam sił do tego zycia

nawet tutaj nikogo nie interesuje co sie ze mna dzieje. nevermind

tez tak mialam jak bylam w twoim wieku a teraz ,teraz jestem szczesliwa,po prostu twoj czas nadejdzie dopiero ,musisz walczyc:^,jak upadasz to podnos sie od razu

nieprawda ze nadejdzie.dla jednych nadchodzi u innych jest coraz gorzej. ale dzieki .

smutno mi, dzieje się to, co masz w głowie. pamietaj o tym

nie mozesz sie poddac,przypuszczam ze mialam bardziej porabane zycie od ciebie/ niestety/,i skad mozesz wiedziec co bedzie za 5 lat?

Dziewczyno świat nie jest taki zły . Ja też miałam złe momenty w życiu. Czułam się brzydka głupia i nielubiana. Przyszedł czas ,że chciałam zmienić coś w swoim życiu. Szłam akurat do nowej szkoły więc podjęłam decyzje otworzyłam się na ludzi. Ci ludzie jakich poznałam naprawdę są fantastyczni pomogli mi nabrać pewności siebie. Zaczęłam też dbać o siebie. Poznałam chłopaka który pokochał mnie taką jaką jestem :) mineło 3 lata a ja jestem szczęsliwsza :* Też postaraj sie cos w sobie zmienić jeśli chcesz ja pomoge ;*

Czy to jest naprawde taki wielki powód by sie dołowac? Mi tam przysłali pismo, że jesli w ciagu 3msc nie wreguluje opłat za czesne skreśla mnie z listy studentów :D aaaaa mi to lata...Oczywiscie zapłace, ale nie wiem kiedy :P Głowa do góry...:D

Przyjdzie wiosna to odrazu odżyjesz :D:D Nie przejmuj sie..

zatankowana--> wiem ze za 5 lat moze stac sie cos niesamowicie miłego , ale co z tego jak w moim zyciu ciagle co jakis czas przechodzi burza, moze i z tego wzgledu, ze pozwalam by w mojej głowie rodziły sie pograzajace mysli... kiedy probuje zmienic nastawienie, wszystko jeest dobrze przez 5 min ale kiedy sobei pomysle ze nie potrafie zrobic niec co sobie zaplanowalam trafia mnie szlag od nowa

ale ja tez tak mialam,bylo dobrze a za chwile,wylam do poduszki i ...niewazne....... :widzisz,musisz uwierzyc w to ze bedziesz szczesliwa kiedys,to dziala*

no właśnie, brak ci światła i stąd te stany :) kup sobie deprim i będzie lepiej

albo wiesz co,nie musisz w nic uwierzyc ,tylko.IDZ DO przodu ,nie ogladaj sie za siebie,idz i walcz,

CZarna Porzeczka--> Widzisz, ja planuje zmiane swojego zycia codziennie od nowa. pragne schudnac , nabrac pewnosci siebie i checi do zycia.. w ciagu ostatnich lat przytyłm ok15 kg ( waze 73 kg przy 170) i czuje sie jakbym wazyła conajmniej 150. wstydze sie jesc przy ludzich, cały czas czuje sie skrepowana . odkad zmniejszyła sie mojha samoocena to nie chce juz wychodzic z nikim na miasto , czuje sie ze soba strasznie. i jeszcze jestem tak głupia ze nie mogłam sie nauczyc jak wszyscy do sesji tylko odłozyłam wszystko na koniec i teraz nie wiem czy zalicze semestr..

no dobra to powiem ci,nie ch ci bedzie,kiedys wazylam 98 kg a teraz 62

ej mała, nie łam się;) ja też mam poprawkę - nie zakładaj, że nie zdasz tylko zamiast siedzieć na forum bier się do roboty i się ucz! do tego zacznij codziennie pić melisę:P pomaga się wyciszyć,ma działanie antystresowe głowa do góry i do roboty! i nie próbuj myśleć, że nie umiesz i nie dasz rady (bo z taki mastawieniem nie dasz rady) pozdrawiam i trzymam kciuki;)

wydaje mi sie ze wszystko zaczeło sie od tego ze bylam zakochana w pewnym chlopaku bardzo, a on mi powiedział ze powinnam schudnac mimo ze waazyłam 62 przy tym samym wzroscie! ale wtedy myslałam ze jestem strasznie gruba i zaczełam stosowac diety, az w koncu jojo i kompulsy zniszczyy mnie. jedzenie jest moja jedyna radoscia zycia. co prawda ucze sie i pracuje ale nie mam po co juz zyc

kurde laski :D ja mam z trzech semestrów do poprawienia :D:D:D nie łamcie się ;)

a... i odchudzanie nie jest dobrym pomysłem - w sesji powinnaś dobrze się odżywiać!

zmierz sobie wskaźnik BMI -ja myślę że masz dobrą wagę a tak a propos to dlaczego się przejmujesz jakimś debilem? trzasnęłabym w pysk takiego ciula! wartościowy chłopak pokocha cię taką jaka jesteś - po co ci ciul, który kręci z dziewuchami po to by je zaliczyć i po 2 miesiącach zmienić na inny model?!

wiecie co i to jest tez najgorsze ze chce wszystkiego dokonac natychmiast. juz w głowie rodza mi sie głupie plany ze bede i sie odchudzac , i chodzic na siłownie i sie uczc. paranoja . czy nie moge zyc normalnie? chce po kolei zajmowac sie sprawami

dziekuje WAm za kazde dobre słowo :) naprawde:)

smutno mi - ale wcale nie jesteś gruba :) zresztą nie musisz być patykiem ;) bądź piękna naturalna odżywiaj się zdrowo i wyglądaj zdrowo :) a wysokie kobiety i nie koniecznie bardzo szczupłe też są piękne :) spójrzmy np na Liszowską albo Anne Guzik http://trendz.pl/files/9219c9b5joasia_liszowska.jpg http://i.wp.pl/a/f/jpeg/21317/annaguzik1.jpeg nie sa ani niskie ani nie sa wieszakami :) ale sa piękne tryskają energią i wyglądają na zdrowe Ty też mozesz taka być :) Uśmiechaj się do ludzi :) poznawaj nowych znajomych:) spójrz w lustro i powiedz 100 razy że jesteś piękna i mądra :) Bo tak jest uwierz mi :)

jejku ,jakbys mowila o mnie ,tez chcialam zmieniac wszystko od razu ,a tak sie nie da.,bo glowa mi tylko pekala od myslenia o tym,tak jak teraz tobie ,wierze w ciebie:)

wiesz co, tez miałam w tamtym roku taki mętlik w głowie... po pierwsze usiądź i odetchnij... a potem po kolei: 1) poprawić egzaminy 2) następny cel... 3) i następny i nie trać głowy - wiesz ile jeszcze będziesz miała egzaminów w życiu? jak się będziesz tak łamać to niczego nie osiągniesz!

skad jestes,smutna?

autorko każdy tak ma..każdy miał,ma i będzie miał... takie jest życie:) nie mozesz sie tylko denerwowac,pamiętaj zdrowie najważniejsze! po prostu idz do przodu powolutku...będziesz się z czasem podnosić..nauczysz sie jakos na te poprawki nie ma rady :) i pomyśl sobie..zdasz te poprawki i co? jaki będzie Twój kolejny problem? ze wymyslisz sobie "np. jestem brzydka? nikt mnie nie chce?" :) widzisz poki co nie masz czasu się tym zajmowac..narazie musisz przygotować sie na poprawki:) spokojnie..z czasem wszystko umilknie... wiesz,ludzie mają jeszcze gorsze problemy,a my nawet nie zdajemy sobie z tego nawet sprawy.. dzisiaj mialam taką sytuacje,ze w carrefourze mojej mamie coś zapikało i ochrona ją przeszukiwała itp. stałam za nią murem:) okazało się,ze cos tam z lakierami do paznokci,źle skasowane czy cos..ale mama kupowała je dwa dni wczesniej,więc musiała zapłacić jakas tam kare i przywiezc rachunek i wtedy jej oddali pieniądze;) po tej niezbyt miłej sytuacji poszłysmy do środka carrefoura ja patrze,a tu chłopak widać było,ze no z patologii,biedny itp. z 17lat miał.. patrze,a on wódke do kurtki wsadza ,no to podeszłam do ochrony i szybo powiedziałam ,ze chłopak wódke zabiera i niech go łapią i wiecie co sobie pomyslałam? chłopak wyglądał na przerażonego,nie chciał jej ukraść to było widać..on po prostu wydaje mi sie,ze dla rodzicow niósł,a zapwne konkretnie to dla ojca bo się go boi.. chłopak na bank nie chciał tej wódki dla siebie.. pomyślałam sobie..jak dobrze,ze mam mame jaką mam,ze mam dom jaki mam,ze moge spać w ciepłym łóżeczku i pić pyszną hebatke.. a są ludzie,którzy po prostu nie mają co zjeść..i marzną w zime ..my przynajmniej możemy kąpiel wziąć,planować wakacje,uczyć się,trzymac w ręku ciekawą książke..cokolwiek.. i żałuje,ze tak często o tym wszystkim zapominam..i tak często narzekam na swoje życie.. ze mam łuszczyce,ze nie mam chłopaka,ze ledwo daje sobie rade z nauką ,a za rok czeka mnie matura,ze mama jest alkoholiczką,ale nie pije nadmiernie...p prostu jak ma problem..przynajmniej ciesze sie,ze żyje i jest naprawde bardzo ciepłą osobą:) zbyt dużo myy normalnie ludzie narzekamy...to przykre :(

uwierz- poradzisz sobie. ale uwierz ze nie jestes ani gruba ( bo nie jestes, tylko wazysz wiecej niz wazylas, chwilowo zreszta !!!!) ani glupia. JESTES PO PROSTU WRAZLIWA. Ciezej jest zyc wrazliwym ludziom. Ale i oni sie ucza jak zyc latwiej (bie tracac przy tym az tak duzo ze swojej wrazliwosci). DAZ RADE. Jedyna rada- nie pozwalaj sobie na zwatpienie w siebie. W SIEBIE watpimy na kocu (to rada dla wrazliwych, sklnnych dowatpienia w siebie)

Po burzy zawsze przychodzi słońce a po nocy dzień. Taki banał ale gdy wydaje sie, że już nie ma wyjścia, że wszystko się wali najlepiej robić swoje i cierpliwie przeczekać.

idź do apteki i kup se ten deprim i wynocha z kafe do książek :P