zauroczona młodszym. HELP.

witam. byłam z tym chłopakiem kiedyś przez miesiąc może jeszcze w gimnazjum, on młodszy ode mnie 2 lata, takie dziecinne zauroczenie. Pozniej kontakt sie urwał, ja szlam do liceum, on byl w innym miescie, ja zakonczylam to, ale on mnie uprzedzil, ze pewnie nie bedzie mial szans, jesli zmienie otoczenie (przytaknelam). Po 5 latach, jesli juz sie spotkalismy to tylko 'czesc-czesc'. Dzis ja mam skonczone 20 lat, a on 18. I 3 tyg temu zaprosil mnie na swoja studniowke, oczyiwscie zgodzilam sie, pare razy sie spotkalismy, pogadalismy. Wyrosl na bardzo przystojnego faceta, kulturalngo, ulozonego, nie wyglada jak swoi rownisnicy. no gentelman. Przebawilam sie z nim cala noc, bylo bardzo fajnie, odezwał sie dzs na gg, jak tam moje samopoczucie, a na koniec rozmowy powiedzal "dzieki ze zgodzilas sie ze mna pojsc" byla tak m iswietnie z nim, ze teraz jestem smutna i plakac mi sie chce, bo prawdopodobnie sie juz wiecej nie spotkamy. zapewne mu sie podobam, nie narzeka na brak powodzenia, umie zadbac o dziewczyne, czulam sie jak krolewna, nikt nigdy o mnie tak nie dbal. CHolera, taka starucha ze mnie, a chcialabym z nim byc :O i nie wiem sama co robic...bo wiem ze on ma mature, ale nie chce bysmy starcili kontakt. W ogole to zawsze trafalam na chamow i cwaniakow, a w tym roku poznalam swietnych kulturanym facetow :( i co ja mam teraz zrobic? odzywac sie do niego czy co?

myslalam ze bedzie tu opowiec o tym jak 40 spotkala 20 latka a ty z 2-letnia roznica wyskakujesz.

A co to w ogóle za różnica wieku 2 lata ? Chyba na siłę szukasz argumentu na nie :O Mój facet jest akurat również młodszy o 2 lata ode mnie i nie widzę w tym żadnego problemu bo jak dla mnie jest idealny.

wcale nie jestes stara, glowa do gory :) jeden z moich kolegow ma dziewczyne 3 lata starsza od siebie, a drugi 2 lata starsza od siebie. i ani kolegom, ani ich dziewczynom ta roznica nie przeszkadza. przeciez 2 lata, to bardzo malutko :):) co innego jakby było15-20 lat :D:D GŁOWA DO GÓRY i próbuj sił :)

dla mnie ze jest mlodszy dwa lata to naajmenijszy probem, tylko zastanawiam sie, jak teraz to rozegrac. bo chcialabym abysmy sie spotykali, kto wie, moze cos wiecj...

tylko, ze ja nie wiem czy on bedzie chcial sie ze mna spotykac. moze po porstu mnie wzial tylko jako os. towarzyszaca na studniowke... i co ja mam, odzywac sie teraz do niego?;/

no jasne. porozmawiaj z nim o tym, przełam strach ;)