Wszystko jest do dupy - nie tak jak byc powinno...-

Jestem mama 3-leniego synka i polrocznej coreczki. Maz pracuje - zarabia bardzo dobrze. Ja zajmuje sie dziecmi. Skonczylam studia, ale teraz nie pracuje. Chcielismy drugie dziecko dla synka, by mial rodzenstwo. Corka jest bardzo absorbujaca, malo spi w dzien, w zwiazku z tym za malo wg mnie czasu moge poswiecic synkowi. Zle mi z tym... Chcielismy stworzyc malemu fajna rodzinke, a poki co, wszystko jest na lapu capu, byle jak. Jak gdzies wychodze tylko z nim, to szybko musze wracac do corki, bo zostala z babcia czy z mezem. Poza tym rozwoj zawodowy... jestem do tylu w tej chwili... Moze nigdy juz nie znajde pracy... Mialo byc tak fajnie, a jest zupelnie odwrotnie...

Jeszcze 4-6 miesięcy i będą się razem bawić. Choć przez chwilę. Synkowi poświęcaj dużo czasu gdy mała śpi. To ciężkie dla ciebie, ale dla twojego syna będzie szczególnie miłe- kilka minut tylko dla was. Wasz mały sekret.

zapisz się na kurs doszkalający- np. weekendowy 2 razy w miesiącu. Ty się wyrwiesz, doszkolisz, Cv uzupełnisz.

No tak to jest ze przewaznie probuje sie byc dla dwojeczki ale wypada ze mlodsze rodzenstwo jest bardziej absorbujace ;O

"Chcieliśmy drugie dzieckomdla synka" o córce piszesz jak o dodatku, jak zabawce dla synka. Z twojego posta od razu widac, że faworyzujesz synka. "chciliśmy małemu stworzyc fajną rodzinkę" a córce to już nie? córka to tylko dodatek-zabawka , żeby synek był zadowolony. To normalne,że młodsze dziecko jest bardziej absorbujące, powinnaś wiedziec to już z doświadczenia...

akurat bardzo sie mylisz z ta faworyzacja. Jestem przeszczesliwa, ze urodzila nam sie coreczka, bo bardzo pragnelam miec dziewuszke. Oboje dzieci kocham i uwielbiam jednakowo. A jestem po prostu zmeczona swoja sytuacja. Myslalam, ze bedzie latwiej...mialam wiecej optymizmu, a teraz gdzies sie ulotnil... I nigdy, przenigdy nie traktowalam drugiego dziecka jako zabawki czy dodatku. Chcielismy miec wieksza rodzine i by synek mial rodzenstwo, a kolejnosc dzieci nie zalezy od nas...

ja tez inaczej to sobi ewyobrazalam, niestety....z duzym (2,5lat) sam na sam to juz wcale nic nie robie, mala ma prawie 2 miesiace, na szczescie lubi sobi eposiedziec wiec sie bawie z malym....ale czasem jestem okrutnie nerwowa, krzycze, szarpie, trzasne drzwiami, czasem rece mi opadaja, mala sie drze, duzy ucieka nie chce sie ubrac, beczy bo nie chce wyjsc a tu czas goni.... ale mam nadzieje ze bedzie lepiej, zreszta jest lepiej kazdego dnia---

ja już robicie kolejne dziecko po to aby pierwsze miało z kim się bawić to muszę was zasmucić, bo syn jak będzie większy to nie zechce się z siostrą bawić, także do roboty bo mu potrzeba braciszka, natomiast córce siostrzyczki. Jednym słowem macie zapierdol na kilkanaście lat.

kę do syna to się nie dziw że cię wkurwia hardcore się zacznie jak trochę podrośnie i to wyczuje. biedne dzieci (oboje) głupiej matki

nie pitol teraz jak to kochasz córkę bo gdyby tak było od razu byś pisała inaczej dzieci to nie figurki które się kupuje do pary, albo nie do pary, żeby się komponowały na stole i żeby nie było za mało albo niesymetrycznie. Albo żeby nowa fajnie wyglądała przy starej...