Piękne słowa mężczyzny

Dziewczyny, przeczytajcie sobie bloga - aż trudno uwierzyć, że to pisze facet :). Chociaż kto to wie. http://sumer.blog.onet.pl/ Warto poświęcić parę chwil na lekturę. mam bloga na onecie i tylko dlatego trafiłam na niego. Jak się zagłębiłam w ten to swojego chyba usunę Żadna ze mnie konkurencja dla tego autora. Trochę tu smutno ale i pięknie.

Przeczytałam tylko pierwszy wpis na razie, ale coś w tym jest. Trzeba było dać to w życie uczuciowe, albo erotyczne, bo tu pewnie nikt nie przeczyta :D

No, taka prawda. Nikt nie będzie tego czytał. Jakby to był blog o robieniu tipsów, odchudzaniu się albo najnowszym wcieleniu jakiejś nikomu nieznanej, oprócz tutejszych laleczek, aktorzyny, to byłyby tłumy. A tak, to wołanie na pustyni. Ale, mimo, że jestem facetem, to chyba zagłębie się w lekturę. Emocjonalne to mocno.

wy to się tu każdą grafomanią zachwycicie :O

Nie wiem czy nie za bardzo emocjonalne nawet. ale daje po głowie

Chinka, najpierw czytaj potem krytykuj. Poczytałem dalej. Podtrzymuję, że za dużo tu emocji, ale o coś chyba mu chodzi, jakis plan to ma. Nie dla mnie jednak raczej, ale może dobrnę nieco dalej.

po czym sądzisz że nie przeczytałam? dlaczego jeśli mam odmienne zdanie od twojego twierdzisz że moja opinia jest niesłuszna? nie lubię takich płaczących tekstów poza tym dla mnie blogi to internetowa wersja pamiętników egzaltowanych nastolatek, których albo cały świat nie rozumie albo czują się w obowiązku dzielenia sie swoimi mądrościami z ogółem

Mnie sie bardzo podoba. A skad wiesz ze to słowa mężczyzny? ............... http://www.pizamy24.pl

piekne, naprawde :)

Chinka - bo tam jest całkiem sporo wpisów, nie wiem, czy założycielce akurat o pierwszy chodziło. Alexisss -facet, a przynajmniej pisze w formie męskiej Jedź dalej, skoro Ci sie podoba. W sumie dalej jest lepiej :D

to co przeczytałam wystarczy, styl wg mnie beznadziejny treść zresztą tak samo

Nie wystarczy, bo gośc ciagle pisze inaczej. Schizofrenik? :D

No dobra, dobrnałem do konca. Szczerze mowiąc warto było chociaż ciężko. Ale to pewnie kwestia empatii. Sam nie widzę żadnego sensu pisania blogów, ale ten wygląda trochę na rozszarpywanie sobie własnej duszy. Mogę tylko współczuć