co za beznadziejny czas w moim zyciu

jestem strasznie zdenerwowana... wsciekla, smutna... bezradna. juz nie wiem co robic, wszystko jest jakos nie tak... mam w domu zepsuty, czteromiesieczny komputer, ktorego w serwisie nie chcieli naprawic, i nie wiem juz co z nim zrobic, nie mam kasy na jego naprawe teraz... kasy wlasnie. moj chlopak w grudniu stracil prace, do dzis nie znalazl jeszcze nic konkretnego, juz niby mial prace, zadowoly, ze w koncu, jutro mial tam isc, to zadzwonil do niego kolo, i powiedzial, ze jednak ma kogos innego. no i mnie jebnelo... kuzwa, nie powiem ze gorzej byc nie moze, bo wiem ze moze.. no ale bez przesady, juz mi rece opadaja, wogole nie wiem co ze soba zrobic, siedze tu taka, boli mnie brzuch i glowa z tego stresu. jakas masakra, wszystkiego mi sie odechcialo...

co ja mam zrobic?

ale przynajmniej masz się do kogo przytulić:-)

hm, wiesz... raczej on jest juz sam tak wkurzony tym wszystkim, ze i przytulac mu sie nawet nie chce. jakies takie jest beznadziejne napiecie w naszym domu, niemile uczucie :/

no tak sytuacja nie sprzyja fajnej atmosferze, ale jesteście razem, macie siebie i powinniście się wspierać.

kurcze staram sie, ale dzisiaj to mi juz osobiscie naprawde rece opadly, caly dzien chodze tak zestresowana jakas ze juz mnie boli brzuch i glowa i wogole... czy nie moze byc po prostu wszystko ok? czy zawsze sie cos musi spieprzyc?!

a ty nie możesz czegoś poszukać?

ja studiuje dziennie.. wiem, wiem, ze moglabym poszukac pracy, i wlasnie przegladalam dzis ogloszenia i jak narazie nie znalazlam nic interesujacego, poza tym nie chcialabym zawalic studiow przez prace. chyba kurde zaczne sprzedawac kolczyki na allegro :/